“حافظ جزری ” در ” طبقات القراء ” 271:2 می نویسد “: ابن اخرم محمد بن نضر دمشقی بسال 241 (یا 242 ) در دمشق وفات یافت. عبد الباقی می گوید: پس از نماز ظهر، بر جنازه او در نماز گاه نماز خواندم، در حالی که یک روز تابستانی بود، ناگهان ابری بر بالای جنازه او رسید و از نماز گاه تا قبر او سایه افکند، که می توان شیبه یکی از آیات دانست. “
امینی می گوید در بیت زیر آمده: و فی کل شیء له آیه  تدل علی انه واحد  یعنی: در هر چیزی برای وجود خدا نشانه ای است که دلالت دارد بر اینکه خدا یگانه است.

(الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب ج 11 ص 185)