از معاذ، بطور مرفوع آمده است: هنگامی که قیامت به پا گردید، برای ابراهیم و من، دو منبر جلو عرش نصب می شود، و برای ابی بکر کرسی ای گذاشته می شود و بر آن می نشیند پس ندا دهنده ای، ندا می دهد: خوشا به حالت ای صدیق که میان خلیل و حبیب قرار داری.
(الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب ج 5 ص 506)
48- عن معاذ مرفوعاً: إذا کان یوم القیامة نُصب لإبراهیم و لی منبران أمام العرش، و یُنصب لأبی بکر کرسیّ فیجلس علیه، فینادی منادٍ: یا لک من صدّیق بین خلیل و حبیب.
عدّه الذهبی من الأحادیث المنکرة الباطلة، و حکى عن أبی نصر بن ماکولا:
الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج5، ص: 507
أنّ الحمل فیه على محمد بن أحمد الحلیمی من ولد حلیمة السعدیّة «1». میزان الاعتدال (ج 3)، لسان المیزان (5/59).
