اولین دایرةالمعارف دیجیتال از کتاب شریف «الغدیر» علامه امینی(ره)
۱۸ آبان ۱۴۰۳

ابوبکر و عمر، عطای خداوند به پیامبر(ص) بودند

متن فارسی

ازدی روایتی ثبت کرده است از محمد بن عمر انصاری، از کثیر النواء، از زکریا- آزاد شده طلحه-، از حسن بن معتمر. می گوید:

“از علی درباره ابو بکر و عمر پرسیدند، گفت: آن دو از هیأتی که همراه محمد(ص) آهنگ (دین)خدا کردند، به شمار می آیند، و موسی از پروردگارش آن دو را تقاضا کرد، اما خدا آن دو را به محمد(ص) عطا فرمود”

ذهبی در ” میزان الاعتدال ” می نویسد: روایتی ناپسند است، و ازدی آن را ” ضعیف ” خوانده است.

می گوئیم: در سندش نام کثیر النواء وجود دارد. ابو حاتم می گوید: سست روایت است، و در گروه سعد بن طریف قرار می گیرد. جوزجانی می گوید: از دین منحرف بوده است. نسائی می گوید ” ضعیف ” است. و در جای دیگر که درباره او جای تامل و احتیاط است. ابن عدی می گوید: از غلات شیعه و شیعی افراطی بوده است. از محمد بن بشیر عبدی نقل شده که کثیر النواء، پیش از مرگ از تشیع دست برداشت. زکریا- آزاد شده طلحه- و استادش نیز مجهول و ناشناس هستند. این ها عیب های سند است که در میان رجالش حتی یک ” ثقه ” و مورد اعتماد یافت نمی شود. و متن روایت نیرومندترین گواه و رساترین شاهد بطلان آن است.

(الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب ،ج10،ص169)

متن عربی

36- أخرج الأزدی، عن محمد بن عمر الأنصاری، عن کثیر النواء، عن زکریا مولی طلحة، عن حسن بن المعتمر، قال: سُئل علیّ عن أبی بکر و عمر فقال: إنّهما من الوفد السابقین إلی اللَّه مع محمد، و لقد سألهما موسی من ربّه فأعطاهما محمداً «2».

قال الأمینی: قال الذهبی فی المیزان «3» (3/113): خبر منکر: ضعّفه الأزدی، أقول: فی الاسناد کثیر النواء، قال أبو حاتم «4»: ضعیف الحدیث، بابه سعد «5» بن طریف، و قال الجوزجانی: زائغ. و قال النسائی «6»: ضعیف. و قال فی موضع آخر: فیه نظر. و قال ابن عدی «7»: کان غالیاً فی التشیّع مفرطاً فیه. و عن محمد بن بشر العبدی: لم یمت کثیر النواء حتی رجع عن التشیع «8».

الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج 10، ص: 169

و زکریا مولی طلحة و شیخه مجهولان لا یعرفان، هذا ما فی الإسناد من العلل و لیس فی رجاله ثقة و لا واحد، و متن الروایة أقوی شاهد علی بطلانها