اولین دایرةالمعارف دیجیتال از کتاب شریف «الغدیر» علامه امینی(ره)
۲۶ خرداد ۱۴۰۴

بدگویی از ابوبکر، بدگویی از اسلام است

متن فارسی

از ابراهیم بن حجاج بن منبه سهمی، از پدرش از جدش، از رسول خدا، آورده است: هر که را دیدید که ابو بکر را به بدی یاد می کند، به اسلام بدی میگوید.

ذهبی در” المیزان ” در شرح حال ابراهیم گفته است: قطعا این حدیث نادرست و ابراهیم مجهول و گمنام است. کسی جز احمد بن ابراهیم کریزی، از او روایت نکرده و ابن عبد البر و دیگران، حجاج بن منبه را در زمره صحابه ذکر نکرده اند. امینی می گوید: این مرد و پدرش و جدش از رجال غیب اند و در عالم وضع و سازندگی، از خانواده ای آفریده شده اند که نمی داند در کجا زندگی می کرده اند. پس اگر ذهبی اینان را نمی شناسد، ایرادی بر او نیست.

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 504 و 505

متن عربی

 41- عن إبراهیم بن الحجّاج بن منبّه السهمی، عن أبیه، عن جدّه رفعه: من رأیتموه یذکر أبا بکر و عمر بسوء فإنّما یرید الإسلام.

قال الذهبی فی المیزان فی ترجمة إبراهیم: حدیث منکر جدّا، و إبراهیم مجهول لا أعلم له راویاً غیر أحمد بن إبراهیم الکریزی، و لم یذکر ابن عبد البرّ و لا غیره الحجّاج بن منبّه فی الصحابة.

قال الأمینی: إنّ الرجل و والده و جدّه من رجال الغیب، مخلوقون فی عالم الوضع

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 505

و الافتعال، من أُسرة لا تدری نفس بأیّ أرض تعیش، فجهل الذهبی بأولئک الرجال لیس بمستنکر علیه.