بقراط فرزند اشوط وامق ارمنى مسیحى یکى از بطریق «2» هاى ارمنى و پیشواى بزرگ آنان و رهبر و فرمانده مقدم در قرن سوم هجرى است.
ابن شهر آشوب در معالم العلماء او را در ردیف مدحگویان معتدل اهل بیت شمرده و یعقوبی «3» و ابن اثیر «4» نوشتهاند:
در سال 237 مردم ارمنیه بر حاکم خود یوسف بن محمّد شوریده، او را کشتند.
علت این امر از آنجا بود که وقتى یوسف به جانب ارمنیه میرفت یکى از بطریقها (رهبر مذهبى) به نام بقراط بن اشوط که از بزرگ بطریقها بود، نزد یوسف آمده از او امان خواست.
یوسف، بطریق و پسرش نعمت را گرفته، به دربار خلیفه متوکل گسیل داشت
بطریقهاى ارمنى با پسر برادر بقراط بن اشوط بر کشتن یوسف هم پیمان شدند.
موسى بن زرارة داماد بقراط در اینکار با آنان موافقت کرد. وقتى خبر توطئه به یوسف رسید. اطرافیانش او را از توقف در آن محل منع کردند، او نپذیرفت زمستان فرا رسید، برف میبارید، درنگ کردند تا برف فرو نشست، قصد او کردند او در شهر «طرون» (یکى از شهرهاى ارمنیه) بود. شهر را محاصره کردند، او از حصار خارج شده با آنان جنگید تا او و هر که با او میجنگید، کشته شدند.
امّا آنان که با او نمیجنگیدند بآنها گفته شد: لباس از تن بیرون کنید و خود را برهنه سازید تا نجات یابید. بدین دستور عمل کردند و با پاى برهنه و بدن عریان راه پیمودند، بیشتر آنان در سرماى شدید تلف شدند و بسیارى دیگر انگشت پاهاشان افتاد، ولى از خطر مرگ نجات یافتند.
این واقعه در ماه رمضان اتفاق افتاد، یوسف قبل از واقعه یارانش را بروستاهاى مربوط به عمّالش متفرق ساخته بود، آنها براى هر دسته گروهى از بطریقها را مأمور ساختند، بطریقها یاران یوسف را در یک روز کشتند. وقتى خبر به متوکل رسید، متوکل «بغا الکبیر» را براى خونخواهى خون یوسف به ارمنیه فرستاد.
بغا از طریق موصل و جزیره رهسپار شد، در آغاز کار از شهر «ارزن» یکى از شهرهاى ارمنیه شروع بکار کرد، در آنجا موسى بن زراره و برادرانش اسماعیل سلیمان، احمد عیسى، محمّد و هرون بودند.
بغا، موسى را نزد متوکل فرستاد و خون شورشیان را مباح ساخت و حدود سى هزار نفر از آنها کشته شدند و عده بسیارى از آنها را اسیر گرفته، فروختند.
الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج3، ص: 18