اولین دایرةالمعارف دیجیتال از کتاب شریف «الغدیر» علامه امینی(ره)
۷ خرداد ۱۴۰۲

تفسیر پیامبر(ص) از کلمه «مولیٰ»

متن فارسی

تفسیری که رسول خدا صلی الله علیه و آله شخصا درباره معنای لفظ (مبارک) خود فرموده، و پس از آن به آنچه که مولای ما امیرالمومنین علیه السلام مطابق تفسیر پیغمبر علیه السلام در این باره بیان فرموده.

علی بن حمید قرشی در ” شمس الاخبار ” ص 38 به نقل از ” سلوه العارفین ” تالیف: الموفق بالله، حسین بن اسمعیل جرجانی پدر-المرشد بالله- به اسنادش از پیغمبر صلی الله علیه و آله روایت نموده که: چون از رسول خدا صلی الله علیه و آله در معنای این فرموده:”من کنت مولاه، فعلی مولاه ” سوال شد، فرمود: خدا، مولای من است، اولی (سزاوارتر) است به من از خودم، امری (میل و اراده) برای من با وجود ذات مقدس او نیست، و من مولای مومنین هستم، به آنها از خودشان اولی (سزاوارتر) میباشم، و با وجود من امر(اراده و میلی) برای آنها نیست، و هر کس که من مولای اویم، به او از خودش اولی هستم، امر (میل و اراده) برای او با وجود من نیست، علی مولای او است، به او از خودش اولی (سزاواتر) است برای او امری (میل و اراده) نیست با وجود او.

الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج‏1، ص: 671

متن عربی

تفسیر رسول اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم نفسه معنی لفظه و بعده مولانا أمیر المؤمنین علیه السلام حذو القذّة بالقذّة.

أخرج القرشیّ علیّ بن حمید فی شمس الأخبار (ص 38)، نقلًا عن سلوة العارفین- للموفّق باللَّه الحسین بن إسماعیل الجرجانی، والد المرشد باللَّه- بإسناده عن النبیّ صلی الله علیه و آله و سلم أنَّه لمّا سُئل عن معنی قوله: «من کنتُ مولاه فعلیّ مولاه»، قال:

«اللَّه مولای؛ أَولی بی من نفسی لا أمرَ لی معه، و أنا مولی المؤمنین؛ أَولی بهم من أنفسهم لا أمرَ لهم معی، و من کنتُ مولاه أَولی به من نفسه لا أمرَ له معی، فعلیٌّ مولاه أَولی به من نفسه لا أمرَ له معه».