در کتاب ابو نعیم در کتاب ” آنچه از قرآن درباره علی علیه السلام نازل شده” و نطنزی “خصائص علوی” از شعبه از حکم از ابن عباس روایت کرده که:  ما با رسول خدا صلی الله علیه و آله در مکه بودیم، رسول خدا صلی الله علیه و آله دست علی علیه السلام را گرفت و ما را بر کوه ” ثبیر ” بالا برد، چهاررکعت نماز خواند و بعد سر به آسمان کرده و عرض کرد: ” بار پروردگارا موسی پسر عمران از تو تمنا کرد و من نیز که محمد صلی الله علیه و آله پیام آور توام تمنا دارم که سینه ام را باز کنی و کارم را فرجام بخشی و گره زبانم بگشائی تا سخنم را بفهمند، یاوری برایم برانگیزی از خاندانم همین علی بن ابیطالب علیه السلام باشد که برادر من است، کمرم را بوسیله او بر بند و او را در کار من شریک ساز”!من أهلی علیّ بن أبی طالب أخی، اشدد به أزری و أشرکه فی أمری».

ابن عباس گوید: سروشی شنیدم می گفت: ای احمد صلی الله علیه و آله ، تمنایت بر آورده شد.

 الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج‏4، ص: 146