اولین دایرةالمعارف دیجیتال از کتاب شریف «الغدیر» علامه امینی(ره)
۶ مرداد ۱۴۰۳

مدح پیامبر(ص) و وصی او در کتب مسیحیان و کلیمیان

متن فارسی

12-  وامق مسیحى

آیا نه در خم غدیر- محمد، علی را در حضور جمع در موسم حج به پاداشت «1»
و بآنها گفت: از میان شما کسیکه من مولای اویم بعد از من مولایش علی پسر فاطمه است «2».
آنگاه گفت: خدای من، با دوستانش مهرورز و دشمنانش را دشمن دار «3».

تا آنجا که گوید:

آیا این علی نبود که عمرو (ابن عبدود) را روز جنگ احزاب چنان با شمشیر زد که غرقابه خون شد «4».
تو یا علی برای خدا در مقابل همه قبائل عرب ایستادی و در راه حق از ملامت احدی نهراسیدی «6»
و بعد از محمد تو از همه به او شایسته تر بودی زیرا جاهل با عالم یکسان نیست «7».

ممکن است خواننده از مداحی مسیحیان نسبت به امیر المومنین با اینکه معتقد به اصل اسلام نیستند تا چه رسد به مسئله خلافت آن،

تعجب کند، این امر جای شگفتی نیست زیرا این کار، راه رفتن با حقایق موجود، و هم پائی با تاریخ صحیح است. زیرا شخص منصف هر چند عقیده ای بر خلاف اسلام داشته باشد، نمیتواند فضائل مولای ما را از قبیل: اخلاق عالیه، علم سرشار، خوارق عادات زید، قدرت قهرمانی و جنگ آوری، و بالاخره سخنان بلند و فروانی که پیغمبر در باره او گفته است، نا دیده بگیرد.

پیغمبر اسلام در نظر غیر مسلمانان، یکی از بزرگان و خردمندان عالم است بلکه او را از بزرگترین رجال و شخصیتهای دهر معرفی کرده اند، اینان میگویند بیهوده سخن آن هم از پیغمبر اسلام بدین درازا نبود. کسی که پیغمبر (ص) این فضائل را برای او عنوان کرده مانند خودش یکی از بزرگان یا با یک درجه پائین تر از او است.چنانکه در کتب بسیاری از مسیحیان و کلیمیان مدح و ثنای فراوانی نسبت به پیامبر و وصی او می یابیم.و  صدها کتاب دیگر غیر از کتابهای نامبرده که مسیحیان درباره اسلام و پیامبرش نوشته اند. اینها نیست مگر بخاطر اطلاعی که ازصفات و سجایای اسلامی و پیامبر اسلام بدست آورده، بعنوان حقایقی روشن که قابل هیچگونه شک و شبهه ای نیست و با گذشت زمان دست خوش حوادث نمیگردد، متعرض آن شده اند

الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج 3 ، ص: 15

متن عربی

الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج 3، ص: 15

12- الوامق النصرانی

ألیس بخمٍّ قد أقام محمدٌ             علیّا بإحضار الملا فی المواسمِ

فقال لهم من کنتُ مولاه منکُمُ             فمولاکمُ بعدی علیُّ بنُ فاطمِ

فقال إلهی کن ولیّ ولیّهِ             و عادِ أعادیه علی رغم راغمِ

 

و یقول فیها:

أما رَدَّ عمراً یوم سَلعٍ بباترٍ             کأنّ علی جنبیهِ لطخَ العنادمِ «1»

و عاد ابن معدی نحو أحمدَ خاضعاً             کشاربِ أثلٍ فی خطامِ الغمائمِ «2»

و عادیتَ فی اللَّهِ القبائل کلّها             و لم تخشَ فی الرحمن لومةَ لائمِ

و کنتَ أحقّ الناس بعد محمدٍ             و لیس جهول القوم فی حکم عالمِ «3»

 

ما یتبع الشعر

ربّما یستغرب القارئ ما یجده من مدائح النصاری لأمیر المؤمنین علیه السلام و هم لا یعتنقون الإسلام، فضلًا عن الاعتقاد بالخلافة الإسلامیة، و لا غرابة فی ذلک فإنَّه

الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج 3، ص: 16

جریٌ منهم مع الحقائق الراهنة، و سیرٌ مع التاریخ الصحیح، فإنّ المنصف مهما اعتنق مبدأً غیر الإسلام فإنّه لا یسعه إنکار ما اکتنف مولانا من الفضائل: من نفسیّات کریمة، و علوم جمّة، و خوارق لا تحصی، و بطولة و بسالة، و ما قال فیه نبیُّ الإسلام الذی لا یعدو عند غیر المسلم أن یکون عظیماً من عظماء العالم، و حکیماً من حکمائه، بل أعظم رجالات الدهر کلّهم، لا یرمی القول علی عواهنه، فلا بدّ أن یکون من یثبت له هو صلی الله علیه و آله و سلم تلک الفضائل عظیماً کمثله أو دونه بمرقاة.