اولین دایرةالمعارف دیجیتال از کتاب شریف «الغدیر» علامه امینی(ره)
۴ مهر ۱۴۰۲

دوست داشتن ابوبکر واجب است

متن فارسی

از زبان سهل بن سعد آورده اند که گفت رسول خدا (ص) گفت دوست داشتن ابوبکرو سپاسگزاری از وی بر پیروانم بایسته‌است . گزارش بالا را خطیب بغدادی در تاریخ خود 453 / 5 از طریق عمر بن ابراهیم کردی آورده و گوید این‌حدیث را تنها عمر آورده که از سر احادیثش باید گذشت و ذهبی هم در میزان الاعتدال 249 / 2 آن را آورده و گوید این حدیث بسیار نکوهیده است . و باز خطیب بغدادی در تاریخ خود 73 / 5 از طریق عمر کردی آن را به این عبارت آورده: به راستی از میان همه مردم کسی که با یاری های خود و با آنچه در دست داشت به من نیکویی کرد بوبکر صدیق است پس دوست داشتن و سپاسگزاری و نگهداری او بر پیروانم لازم است . امینی گوید: این روایت از ساخته های عمر کردی است، دار قطنی گوید وی دروغگو و پلید بوده و خطیب گفته: موثق نیست و گزارش های نکوهیده از زبان بزرگان نقل می کند برگردید به آنچه در ج 5 ص 246 ط 2 درباره سلسله ای از دروغگویان گذشت . و شگفت آنکه خود خطیب با آنکه در سر گذشت کردی چنین سخنی درباره او گفته می بینی‌در همان تاریخ خود به هنگام نقل روایت بالا گویا دیگر زبانش بند می آید، که یکبار آن را آورده و از نقطه ضعفی که در آن بوده سخنی نگفته و یک کلمه بر زبان نیاورده است که ساختگی بودن آن را برساند و بار دیگرنیز به همین اندازه اکتفا می کند که بنویسد: گزارش آن تنها از راه عمر رسیده و – چنانچه در جای دوم می نویسد – غیر عمر از او موثق تر است . و همه این زمینه ها را تنها برای آن چیده که آنچه را آشکار است از دیده خوانندگان پوشیده دارد و حقایق استوار را به گونه ای دیگر نماید و از همین روی است که پس از چندی صفوری‌می آید و در ج 2 ص 186 نزهه المجالس، روایت را همانند اخبار مسلمه یاد می کند .

(الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب  ج 7 ص 413)

متن عربی

الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج 7، ص: 413

25- الحبّ و الشکر الواجبان علی الأُمّة

عن سهل بن سعد قال: قال رسول اللَّه صلی الله علیه و آله و سلم: حبّ أبی بکر و شکره واجب علی أُمّتی.

أخرجه الخطیب البغدادی فی تاریخه (5/453) من طریق عمر بن إبراهیم الکردی و قال: تفرّد به عمر، و هو ذاهب الحدیث. و ذکره الذهبی فی میزان الاعتدال «1» (2/249) فقال: الحدیث منکر جدّا.

و رواه الخطیب فی تاریخه (5/73) من طریق عمر الکردی. أیضاً بلفظ: إنّ أمنّ الناس علیّ فی صحبته و ذات یده أبو بکر الصدّیق، فحبّه و شکره و حفظه واجب علی أُمّتی.

قال الأمینی: هذه الروایة من موضوعات عمر الکردی، قال الدارقطنی: کذّاب خبیث، و قال الخطیب «2»: غیر ثقة یروی مناکیر من الأثبات. راجع ما مرّ فی سلسلة الکذّابین فی الجزء الخامس (ص 246).

و العجب من الخطیب فی تاریخه أنّه، مع قوله المذکور فی ترجمة الکردی، تری عقدةً فی لسانه لمّا یذکر الروایة، فیسکت عمّا فیها تارة و لم یتکلّم بذأمة تعرب عن وضعها، و یقتصر أخری بقوله: تفرّد بروایته عمر و غیر عمر أوثق منه. کما قاله فی الموضع الثانی، و لیست هذه کلّها إلّا لإغفال القرّاء عن جلیّة الحال، و التمویه علی الحقائق الراهنة، فمن جرّائها یأتی الصفوری بعد حین و یذکر الروایة فی نزهة

الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج 7، ص: 414

المجالس «1» (2/186) مرسلًا إیّاها إرسال المسلّم.