آیه 5 و 6 :
بزرگ سخنی است که از دهانشان برمیآید. [آنان] جز دروغ نمیگویند.
شاید، اگر به این سخن ایمان نیاورند، تو جان خود را از اندوه، در پیگیری [کار]شان تباه کنی.
(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب ج ۱ ص ۵۸۳)[divider]
آیه 13 :
ما اخبار آنها را بر تو از روی حق گزارش میکنیم
(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب ج ۱۱ ص ۹۱)[divider]
آیه 17 :
هر که را خدای راه بنماید راه یافته است و هر که را او گمراه سازد برای خویش سرپرست و راهنمائی نیابد.
(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب ج ۸ ص ۳۲)[divider]
آیه 18 :
سگ آنان بر در درگاه دست خود را گشوده است
(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب ج ۴ ص ۱۴۰)[divider]
آیه 19 :
پس یکی از شما با این پول به شهر برود و نگاه کند که کدام غذا حلالتر و پاکتر است
(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب ج ۶ ص ۲۱۶)[divider]
آیه 21 :
گفتند کسانیکه پیروز شدند بر امرشان هر آینه مسجدی بر ایشان بنا میکنیم
(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب ج ۶ ص ۲۱۹)[divider]
آیه 28 :
شکیبایی پیشه کن
(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب ج ۱ ص ۴۸۵)[divider]
آیه 29 :
هر که خواهد بگرود و هر که خواهد از گرویدن سر باز زند
(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب ج ۷ ص ۲۶۹)[divider]
آیه 30 و 31 :
کسانی که ایمان آورده و کارهای پسندیده کردند ما پاداش کسی را که کار نیکو کرده باشد ضایع نمیگردانیم، ایشان را بهشتهای عدنی خواهد بود که از فرودش نهرها روان است و در آن دستبندهای زرین بر خویش میآرایند و جامههای سبز رنگ از سندس و استبرق میپوشند.
(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب ج ۱۰ ص ۱۶۴)[divider]
آیه 47 :
و آنان را گرد میآوریم و هیچ یک را فرو گذار نمیکنیم
(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب ج ۲ ص ۳۶۷)[divider]
آیه 54 :
این انسان، سخت به جدال و کشمکش میپردازد .
(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب ج ۳ ص ۲۷۰)[divider]
آیه 103 و 104 :
آیا شما را به زیانکارترین مردم آگاهی دهم؟ اینها کسانی هستند که سعیشان در زندگانی دنیا تباه است ولی پندارند که نیکوکارند.
(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب ج ۲ ص ۴۰۸)