از عبد الله بن عمر، بطور مرفوع آمده است: هنگامی که ابو بکر متولد شد، در همان شب خداوند بر بهشت عدن توجه کرد و فرمود: سوگند به عزت و جلالم که در تو داخل نمی کنم مگر کسی که این مولود را دوست داشته باشد.

ذهبی گفته است: این حدیث ساختگی است و آفت آن احمد بن عصمت نیشابوری است. و خطیب بغدادی در تاریخش جلد 3 صفحه 309 آن را آورده و گفته است: این حدیث باطل است و در اسنادش چند نفر از افراد مجهول و گمنام قرار دارند.

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 481 و 482