شیخ عبد الرضا پسر احمد پسر خلیفه ابو الحسن مقرى کاظمى، از افراد کم- نظیر قرن دوازدهم، و از دانشمندان و فاضلانى است که علم و ادب را با هم جمع کرده‏اند. سید ابو محمّد الحسن در «تکملة الامل»، شرح احوال او را آورده و بداشتن علم و ادبش ستوده است، او مى‏گوید: در سال 1120 وفات یافته.
و دیوانى در مدح امیر مؤمنان علیه السّلام بدو نسبت داده، که بترتیب حروف الفبا مرتب شده، و ما این دیوان را بدست آورده، و ابیاتى که ذکر کردیم، از آن برگزیدیم. این دیوان بیش از 3500 بیت دارد.

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏11، ص: 474