1- اتّسع الخرق علی الراقع
دریدگی جامه چندان شد که رفوگر را درمانده ساخت (کار از کار گذشت)
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب ج9 ص 424 و 355 و ج7 ص 204[divider]
2- اختلط الحابل بالنابل
یعنی تورانداز و تیرانداز داخل هم شدند شکار بدست نمیآید
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج1، ص: 633[divider]
3- أخطب من سحبان وائل
در خطابه از سحبان وائل پیشی گرفته
4- أنطق من قُسّ الأیادی
و در نطق و بیان از قسّ الایادی گوی سبقت ربوده
5- أصدق فی مقاله من قطاة
و در راستگوئی از قطاة جلو افتاده و برتری یافته است
6- أعلی الناس ذا فوق
او از دیگران سهم بیشتری برده و سخنرانی ماهر و خطیبی کامل بوده است
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج2، ص: 141[divider]
7- أدبر غریره و أقبل هریره
از اخلاق و صفات نیک رو گردان و بصفات زشت توجه کرده
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج3، ص:31[divider]
8- أهلک من ترّهات البسابس
بیک وادی گم سر میکشد
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج3، ص: 31، 215، 452[divider]
9- إذا حککت قرحةً نکأتها
من کسی هستم که اگر زخمی را خاراندم آنرا فشار میدهم تا به خون بیفتد
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج2، ص: 227 و ج9، ص: 197، 298 و ج11، ص: 89[divider]
10- اربَع علی ظَلعک
بجایت بنشین و رسوائی و زبونیت را بیاد آر!
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج2، ص: 183[divider]
11- أساء سمعاً و أساء جابه
کج شنید و کج جواب داد
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج4، ص: 180[divider]
12- أسرعُ من نکاح أمِّ خارِجة
در شتابزدگی بکار میبرند
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج2، ص: 372[divider]
13- أشأم من رغیف الحولاء
شومتر از نان حولاء
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج4، ص: 173[divider]
14- أشأم من عطر مَنْشِم
خدا میانه شما دو نفر را به دشمنی بکشاند
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج9، ص: 130[divider]
15- التقت بها حلقتا البطان
کار را به نهایت زشتی در آورده تا جائیکه کار بر سوائی کشیده است
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج3، ص: 49 و ج2، ص: 224[divider]
16- إنّ فی الشرّ خیاراً
به راستی که گزینش با بدیها همراه است
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج7، ص: 204[divider]
17- أنا جُذیلها المحکک و عُذیقها المرجّب
منم که به رأیم تکیه کنند و منم نگهبان مورد اعتماد
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج3، ص: 360 و ج7، ص: 100 و ج4 ص: 472[divider]
18- الأیام عُوج رواجع
روزگار، دارای فراز و نشیب است
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج2، ص: 49