پیغمبر، در چاشتگاه غدیر خم، عموم مردم را به ولای علی سفارش کرد وای کاش وصیت او را نگه می داشتند به آنان بانگ زد:
که ای بندگان خدا به سخنان من گوش فرا دهید آیا من مولای شما نیستم؟!
گفتند: چرا. تو مولای مائی و از خود مابه ما اولی تری.پس علی را برگرفت
و با آهنگی رسا که آوای او را هر زنده دلی شنید. فرمود:
هر کس من سرور اویم ابا الحسن را سرور او ساختم.
خداوند با دشمنان او دشمن و با دوستان او دوست باد.
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج2، ص: 332
– 22-
به وصّى النبیُّ غَداةَ خُمٍّ جمیعَ الناس لو حَفِظوا النبیَّا
و ناداهمُ أ لست لکم بمولى عبادَ اللَّه فاستمعوا إلیَّا
فقالوا أنتَ مولانا و أولى بنا منّا فضَمَّ له علیَّا
و قال لهم بصوتٍ جَهْوَرِیٍّ و أسمَع صوتَه منْ کان حیَّا
فمن أنا کنتُ مولاهُ فإنّی جعلت له أبا حسنٍ ولیَّا
فعادى اللَّهُ من عاداهُ منکمْ و کان بمن تولّاه حفیَّا
اهمیت ابلاغ آخرین پیامِ آخرین پیام آور الهی، که تمام رسالت حضرت نبوی، و به تبع آن تمام رسالات انبیا الهی را تحت الشعاع قرار داده، امری بس تأمل برانگیز، و مسئولیت آفرین است. پیامی که به مجرد ابلاغ آن، یأس کفار، اکمال دین، اتمام نعمت ویژه ی الهی و رضایت خداوندی را به دنبال داشته، و با سفارش مؤکد حضرت ختمی مرتبت (صلی الله و علیه و آله) مبنی بر …. ادامه