خدا و نعمتهای او را گواه می گیرم – و انسان مسئول گفته های خویشتن است، – که علی بن ابی طالب، خلیفه خدای دادگستراست.

و نسبت او به احمد، همانند هارون به موسی است. اگر چه پیغمبر نیست، لیکن جانشین است که گنجور علم خداست، همان علمی که باید به آن عمل کرد.

در روز” دوح ” بهترین خلق به پاخاست و روی به مردم آورد و گفت: هر کسی من سرور او بوده ام، این علی ملجا و مولای وی است.

لیکن آنان، به یکدیگر سفارش کردند، که: علی این کانون هدایت را خوار دارند و او را به سروری نپذیرند

الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج‏2، ص: 326