شگفتا از قوم من و پیغمبر مصطفی و آنچه که از این بهترین خلق شرف صدور یافت،
اینان سخنی را که پیغمبر، به روز غدیر خم، در زیر درختان افراشته، درباره برادرش علی فرمود انکار کردند.
(و آن سخن این بود): ای مردم: هر کس را منم مولائی که حقم از پیش بر او واجب گردیده است،
اینک علی نیز به فرمانی حتمی، مولای اوست.
آیا فرمان پیغمبر در آنان اثر گذارد؟ شگفتا آتش در دل زبانه می کشد.
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج2، ص: 329
– 16-
یا لقَومی للنبیِّ المصطفى و لما قد نالَ من خیرِ الأُممْ
جحَدوا ما قالهُ فی صنوِه یومَ خُمٍّ بین دوحٍ مُنتظمْ
أیُّها الناس فمن کنتُ لهُ والیاً یوجب حقّی فی القِدمْ
فعلیٌّ هو مولاهُ لمنْ کنتُ مولاهُ قضاءً قد حُتِمْ
أ فلا ینفُذُ فیهم حکمُه عجباً یولعُ فی القلب الضرَم
اهمیت ابلاغ آخرین پیامِ آخرین پیام آور الهی، که تمام رسالت حضرت نبوی، و به تبع آن تمام رسالات انبیا الهی را تحت الشعاع قرار داده، امری بس تأمل برانگیز، و مسئولیت آفرین است. پیامی که به مجرد ابلاغ آن، یأس کفار، اکمال دین، اتمام نعمت ویژه ی الهی و رضایت خداوندی را به دنبال داشته، و با سفارش مؤکد حضرت ختمی مرتبت (صلی الله و علیه و آله) مبنی بر …. ادامه