اولین دایرةالمعارف دیجیتال از کتاب شریف «الغدیر» علامه امینی(ره)
۳ مهر ۱۴۰۲

غدیریه صدر الدین سید علی خان مدنی

متن فارسی

– امیر مومنان علی- صلوات الله علیه- در غدیر خم، به بزرگترین افتخار- یعنی مقام ولایت امر- نائل گردید.

– عجب از مردمی که با تو دشمنی ورزیده، و دعوت دشمنان تو را پذیرفتند.

– آیا این گمراهان، از صراط حق، عمدا روی برتافتند، یا راه صواب و حقیقت بر آنها پوشیده بوده است؟

– یا اینکه اینان، در چیزی که شک بردار نیست، شک ورزیده اند؟ و آیا می توان حق راکه بی پرده نمایان شده، انکار کرد؟

– و آیا پس از غدیر خم، دیگر غیر تودر خلافت پیمبر صلی الله علیه و اله نصیب و حقی دارد؟

– و آیا پیمبر، ترا پیشوا و مولای آنها قرار نداد، وهمه گردنها به موافقت این فرمان فرو نیامدند؟

– و هیچ هاشمی که تبار بر گزیده داشت، سرپیچی نکرد.

– کسانی از قبایل تیم بن مره یا عدی، حضورشان و غیبتشان یکی است.

– چرا که اگر از روی شقاوت، حق تو را انکار کردند، با این افراد که عقاب بر مردم نازل نمی شود.

– بسا عقلای این طایفه که نادانی ورزیده اند، و تو در آن میان، همچون ماه نور فشانی میکنی، و سگان عوعو می کنند.

الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج‏11، ص: 454

متن عربی

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏11، ص: 455

 

و غدیرَ خمٍّ و هو أعظمُها             من نال فیه ولایة الأمرِ

 .

.

.

فیا عجباً لمن ناواک قدماً             و من قومٍ لدعوتهم أجابوا

أزاغوا عن صراطِ الحقِّ عمداً             فضلّوا عنک أم خفی الصوابُ‏

أم ارتابوا بما لا ریبَ فیه             و هل فی الحقِّ إذ صُدعَ ارتیابُ‏

و هل لسواک بعد غدیرِ خمٍّ             نصیبٌ فی الخلافةِ أو نصابُ‏

 

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏11، ص: 456

أ لم یجعلْکَ مولاهمْ فذلّت             على رغمٍ هناک لکَ الرقابُ‏

فلم یطمحْ إلیها هاشمیٌّ             و إن أضحى له الحسبُ اللبابُ‏

فَمَنْ تیمُ بن مرّةَ أو عدیٌّ             و هم سِیّان إن حضروا و غابوا

لئن جحدوک حقَّکَ عن شقاءٍ             فبالأشقینِ ما حلّ العقابُ‏

 

فکم سفهتْ علیک حلومُ قومٍ             فکنت البدرَ تنبحُه الکلاب