– علی علیه السلام باب علم است، دری که سعادت و پناهگاه همه ما است، هیچ دشواری ما جز با مشکل گشایی او حل نمی شود.
– هر گاه پیامبر علی را دوست نمی داشت، با او در صرف بهترین غدا شرکت نمی فرمود.
– ولایت علی مرتضی علیه السلام به نص کلام برگزیده ترین مخلوقات صلی الله علیه و اله و سلم در در سرزمین ” خم ” بر همه ثابت شده است.
– این فرمان پیامبر صلی الله علیه و اله بر بالای منبر، آن چنان بود که همه اهل دین و دولت، برآن شهادت دادند.
– و در حدیث ” دار، ” در آن خانه، پیغمبر در پیش همه نزدیگان، علی علیه السلام را به جانشینی خود نصب فرمود. و این نه چیزی است که شوخی بردار باشد، بلکه امر محققی است.
– امامت، منصب و ماموریتی است که هیچ کس، جز شخص معصوم و پیراسته از گناه و لغزش، نمی تواند آن را احراز کند.
– من پیرو آن امامی هستم که در گیتی، عصمت او ثابت شده است، و ازخطای نادان تبهکار در می گذرد.
– آفتاب به خاطر مولی ما ابو الحسن علیه السلام برگردانده شده است، و جانم فدای علی مرتضی علیه السلام که بر خودار از چنین معجزه بزرگ است.
خوشابرآن پیشوایی که در خانه خدا زائیده شد، و هیچیک از پیامبران را، این پایگاه نبود، که در این خانه شریف بدنیا بیاید.
این شاعر، شیخ الاسلام و امام جمعه و جماعت شهر شریف قم بوده، و به سال 1099 در همان جا وفات یافت، و در پشت آرامگاه زکریا بن آدم قمی طاب ثراه بخام سپرده شده است
نبی چون وارد خم گشت بر سر منبر / خلیفه کرد علی را به گفته جبار
نهاد بر سر او تاج وال من والاه / ز امتش بگرفت از برای او قرار
و لیک آنکه به بخبخ نمود تهنیتش / بکرد از پی اقرار خویشتن انکار
فتاد بر سر حارث ز غیب سنگ قضا / چه گشت منکر نص غدیر، آن غدار
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج11، ص: 421 الی 425