ابوالحسن مسعودی- شافعی (شرح حالش در ج 1 ص 171 ذکر شد) در جلد 2 ” مروج الذهب ” صفحه 49 گوید:چیزهائی که اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله بسبب آن استحقاق فضیلت و برتری بر دیگران می یافتند همانا پیشدستی درایمان و هجرت و یاری رسول خدا صلی الله علیه و آله و نزدیک شدن به آنجناب در خویشی و قناعت و جانفشانی در راه رسول خداصلی الله علیه و آله و علم بکتاب و تنزیل و جهاد در راه خدا و ورع و زهد و حکم و داوری و عفت و علم بود و در تمام این مزایا وافتخارات، علی علیه السلام حداکثر آنرا دارا و حظ و نصیب فراوان بسیاری احراز نموده است.و تا آنجا (در برتری و شرف و فضیلت) پیشرفته که بتنهائی و منحصرا به این سخن رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هنگامی که سنت برادری میان اصحاب خود اجرا فرمود مفتخر گشته که فرمود«انت اخی»یعنی: تو برادر من هستی در صورتیکه برای رسولخدا صلی الله علیه و آله کس حریف و همانند نبود، و در جای دیگر فرمود«انت منی بمنزله هارون من موسی الا لانبی بعدی یعنی: تواز من بمنزله هارون هستی ازموسی،جزآنکه بعد ازمن پیغمبری نخواهد بود،» و بالاخره این فرمایش رسول خدا صلی الله علیه و آله« من کنت مولاه فعلی مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه، » و سپس دعای آنحضرت هنگامی که انس مرغ بریانی را بحضور آنجناب آورد، دعا کرد و عرض نمود: « اللهم ادخل علی احب خلقک الیک یاکل معی من هذا الطائر،» یعنی بار خدایا محبوب ترین خلقت را بر من داخل فرما تا با من از این مرغ بخورد، و در نتیجه این دعاعلی علیه السلام بر رسول خدا صلی الله علیه و آله داخل شد.

ان هذا تذکره، فمن شاء اتخذ الی ربه سبیلا( سوره مزمل)

(الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب ،ج1،ص421)