آیا میتوان تصور کرد امیر المؤمنین با همسر پاک سیرتش، سوء معاشرت داشته باشد، و حال آنکه پیغمبر به او میگوید توبه شمایل من و به اخلاق من شباهت داری و تو از همان شجره ای هستی که من از آنم. «3».
و چگونه پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله و سلم او را افضل امت، بردبارترین و خوش اخلاق ترین امت معرفی کرده میفرماید: «علی بهترین فرد امت من و داناترین و بردبارترین آنها است» «4».
و به فاطمه بگوید: «من ترا به ازدواج کسی در آوردم که اسلامش از همه با سابقه تر و علمش از همه بیشتر و بردباریش از همه عظیمتر است» «5».
و باین جمله توجه او را جلب کند: «همسری برای تو برگزیدم که اسلامش از همه مقدم و اخلاقش از همه برتر است» «1».
این نمونه سخنان پیغمبر است در حالیکه معاشرت علی نیز در مقابل چشم و نزدیک گوش مردم است، چه دروغ فاحشی این حیله گران ابراز داشتند حقیقة علی همانگونه است که پیغمبر صادق امین او را معرفی کرده.
آیا شما میتوانید نسبت مشت کوبی علی بر فاطمه پاره تن پیامبر را بپذیرید؟
– خدا دهانش را بشکند- علی کسی است که گام جای گام پیغمبر می نهد و گوشهایش از این آهنگ پیغمبر آکنده است که به فاطمه فرمود «خداوند بر اثر خشم تو به خشم میآید و با رضایت تو خوشنود میگردد» «2».
و سخن پیغمبر اکرم هنگامیکه دست فاطمه را گرفته بود «هر کس او (فاطمه) را میشناسد که میشناسد و هر کس نمیشناسد، بداند او پاره تن من است او قلب و روح من است که در میان دو پهلوی من است، هر کس او را آزار دهد مرا آزرده است «3».
و گفتار آن بزرگوار
«فاطمة بضعة منّی، یریبنی ما رابها و یؤذینی ما اذاها»
«4» (فاطمه پاره ای از تن من است هر چه خشم او را باعث شود، خشم مرا باعث میگردد و هر چه او را آزرده سازد مرا می آزارد).
و گفتار آنحضرت (ص) «فاطمه پاره تن من است کسی که او را بخشم آورد خشم مرا باعث شده است» «1».
و این سخن که فرمود «فاطمه پاره تن من است هر چه او را دلگیر کند مرا دلگیر کرده هر چه انبساط خاطرش را فراهم آورد، مرا به نشاط آورده است» «2».
و آیا پیغمبر علی را فقط به قدمت اسلامش ستوده است تا درباره علت آن فلسفه بافی شود و بگوید این امر برای راضی کردن دخترش بوده است: گذشته از این هر گاه پیغمبر علی را باین منظور میستود باید این سخن را تنها برای فاطمه بگوید تا مقصود حاصل آید دیگر چرا یکدفعه دست علی را در اجتماع بزرگ صحابه گرفته میگوید «همانا این اول کسی است که به من ایمان آورده و اول کسی خواهد بود که فردای قیامت با من مصافحه میکند» و دفعه دیگر اصحاب خود را مخاطب ساخته میگوید: اول کسی که سر حوض کوثر بر من وارد میشود علی بن ابیطالب اول مسلمان است؟!
چگونه این علت ساختگی بر صحابه حاضر محضر پیغمبر و تابعین آنها در نیک رفتاری، مخفی مانده که آنها نیز او را باین خصلت ممتاز میستودند همچون ستایشهای سلمان فارسی، انس بن مالک، زید بن ارقم، عبد اللّه بن عباس، عبد اللّه حجل، هاشم بن عتبه، مالک اشتر، عبد اللّه بن هاشم، محمّد بن ابی بکر، عمرو بن حمق، ابو عمرة، عدی بن حاتم، ابو رافع، بریده، جندب بن زهیر، ام الخیر بنت الحریش «3».
و آیا این سخن که پیغمبر توجهی به علی نداشت با قرآنی که میگوید علی نفس پیغمبر پاک است و یا قرآنی که محبت او را پاداش رسالتش قرار داده است چگونه جمع می شود.
یا گفتار رسول اکرم (ص) در حدیث صحیح مرغ بریان (طیر مشویّ)، که
در کتب احادیث صحاح و مسانید وارد شده است که فرمود «بار پروردگارا محبوبترین خلق خود را نزد من فرست تا در این خوراک هم غذای من باشد؟ (و خداوند علی را فرستاد)
یا سخن پیغمبر به عایشه: إنّ علیا احبّ الرّجال الیّ و أکرمهم علیّ فاعرفی له حقّه و اکرمی مثواه «1».
(علی محبوبترین مردان نزد من و گرامی ترین آنها بر من است حق او را بشناس و پاس حرمتش را نگهدار).
یا این جمله که فرمود: محبوبترین مردم نزد من از میان مردان علی است. «2»
یا این تعبیر که فرمود: «علی خیر من اتر که بعدی» «3».
یا این سخن که فرمود: بهترین مردان شما علی بن ابیطالب و بهترین زنان شما فاطمه دخت محمّد است «4».
یا سخنی که فرمود: علی بهترین انسانها است، هر کس زیر بار نرود کافر میشود «5».
یا آنکه فرمود: کسیکه قائل نباشد که علی بهترین مردم است کافر می شود. «6»
یا آنجا که در حدیث رایت (پرچم جنگ) که اتفاقی همگان است فرمود:
فردا پرچم را بدست مردی میدهم که خدا و رسولش او را دوست دارند، و او خدا و
رسولش را؟
یا قول پیامبر (ص) که گوید: نسبت علی با من، نسبت سر من با تن من یا بدن من است «1».
یا گفتار آنحضرت که اظهار فرمود:
علیّ منّی بمنزلتی من ربّی.
نسبت علی با من نسبت من با خدا است «2».
یا این بیان که فرموده (ص) علی نزد من از همه کس دوست داشتنی تر و نزد خدا از همه کس محبوبتر است «3».
با آنجا که به علی فرمود «من از توام، و تو از منی» یا «تو از من، و من از توام» «4».
یا سخن رسول اکرم (ص): علی از من است و من از اویم، و او مولای هر مؤمن بعد از من است «5».
و یا سخن آنحضرت در حدیث فرستادن سوره برائت که صحت آن اجماعی است:
نباید آنرا ببرد (آیات سوره برائت را) مگر مردی از من که من از او باشم «6»
بلی گفتار آن بزرگوار (ص) که فرمود: گوشت تو، گوشت من است و خون تو، خون من، و حق (همیشه) با تو است؟ «7»
یا سخن پیغمبر (ص) که فرمود هیچ پیغمبری نیست که در امتش شبیهی نداشته باشد و شبیه من در امتم علی است «1».
یا حدیثی که حاکم به صحت آن معترف است و طبرانی آنرا از ام سلمه نقل کرده که گفت: وقتی پیامبر خشمگین میشد هیچکس جز علی جزئت سخن گفتن با او را نداشت «2».
یا سخن عایشه: «و اللّه کسی را ندیدم نزد رسول خدا محبوبتر از علی، و نه زنی محبوبتر از زن او. «3»
یا گفتار بریدة و أبیّ:
احبّ الناس الی رسول اللّه من النسّاء فاطمة و من الرجال علیّ. «4»
یا حدیث جمیع بن عمیر که گوید: همراه عمه ام بر عایشه وارد شدیم از او پرسیدم از مردم چه کسی نزد رسول اللّه محبوبتر است؟ گفت فاطمه. پرسیدم از مردها کی؟ پاسخ داد شوهرش تا آنجا که من می دانم روزها روزه دار و شبها بعبادت قیام داشت «5».
آیا چگونه پیغمبر اکرم (ص) توجه خود را به دیگری جز علی معطوف میدارد در حالیکه بر طبق خبری که به فاطمه داد، او اول مردی است که خداوند او را
از میان تمام مردم روی زمین برگزید و اینک ترجمه متن خبر: «خداوند بر اهل زمین توجهی فرمود و از میان آنها پدرت را به پیغمبری برگزید، آنگاه بار دیگر توجهی فرمود و از میان آنها شوهرت را برگزید، آنگاه بمن وحی فرستاد تا شما را به ازدواج او در آورم و او را وصی خود بگیرم» «1».
و در بیان دیگر فرمود (ص): خداوند از میان مردم زمین دو مرد را برگزید یکی پدر تو: و دیگری همسر تو. «2».
من دیگر مجال آنرا ندارم تا سخن مردک «دو داماد اموی پیغمبر …» را تحلیل کنم، همینقدر، برای نشان دادن میزان سازگاری عثمان کریم النفس، حدیث انس از پیغمبر خدا (ص) هنگام دفن دختر عزیزش را کافی میدانم وی گوید:
هنگامیکه پیغمبر بر سر قبر نشست و از چشمانش سرشک همی بارید فرمود:
کدامیک از شما دیشب با همسر خود در نیاویخته است؟
ابو طلحه گفت: من یا رسول اللّه، پیغمبر او را دستور فرمود تا در قبر داخل گردد.
ابن بطّال گوید: پیغمبر نمیخواست اجازه دهد عثمان داخل قبر شود با اینکه برای اینکار از هر فرد دیگر شایسته تر بنظر میرسید به دلیل اینکه او شوهر بوده و همسری را از دست داده بود که هیچ چیز با آن برابری نمیکرد، از اینرو وقتی پیغمبر فرمود: کدامیک از شما دیشب با همسر خود در نیاویخته است؟ عثمان ساکت ماند و پاسخ نداد: من. زیرا او در همان شبی که یکی از همسرانش در گذشته بود اندوه مصیبت وارده و گسیختگی پیوندش با پیغمبر، او را از سرگرمی های جنسی اش باز نداشته بود، در نتیجه از حق خود، که از ابو طلحه یا هر کس دیگر به اینکار
شایسته تر بود، محروم ماند. این مفهوم معنی آشکار حدیث است، و شاید پیغمبر این مطلب را بوسیله وحی آگاه شده بود، پیغمبر ایرادی به او نگرفت زیرا عملش شرعا مجاز بود ولی نشان میداد درجه مصیبت او بحدی نرسیده است که او را به خود سرگرم سازد و لذا عمل او را با تعریضی غیر مستقیم، ممنوع قلمداد فرمود «1».
اما درباره أبو العاص دیگر از من توقع نداشته باشید سخنی بگویم کسیکه تا سال صلح حدیبیّة مشرک مانده بود و دوبار با مشرکان اسیر گردید و اسلام میان او و زنش زینب دختر پیغمبر برای مدت شش سال جدائی افکند، زینب به عنوان اسلام مهاجرت کرد و او را برای شرکش ترک گفت، بعد از اسلامش بهیچوجه جمله ای که رابطه او را با پیغمبر اکرم و حتی سازش با او را برساند، بزبان نیاورد تا چه رسد که بتوان او را با علی پدر فرزندان پیغمبر مقایسه کرد.
این مرد میگوید به نص قرآن پیغمبر اسلام در امر خوشبختی دختر طاهر و مطهرش بی توجهی نشان داده و به علی نسبت میدهد که از این ازدواج رنج میبرد و حال آنکه پیغمبر اکرم هر روز صبح بخانه علی و فاطمه می رفت میگفت: خداوند شما را رحمت کند «یرحمکم اللّه»-
انّما یرید اللّه لیذهب عنکم الرّجس اهل البیت و یطهرّکم تطهیرا «2».
و پیوسته میگفت: فاطمه محبوبترین مردم نزد من است.
و میگوید، محبوبترین مردم نزد من از میان زنان، فاطمه است.
و گوید: محبوبترین افراد خانواده ام نزد من فاطمه است.
و عمر خطاب بفاطمه گوید: بخدا قسم کسی را ندیدم، که نزد رسول خدا از تو محبوبتر باشد «3».
حال بنگرید: چقدر این مرد در سخنان دروغینش بر پیغمبر، بخاطر اینکه گوید علی را بکارهای بزرگ فرا نمیخواند، زشت و زننده عمل کرده است، در حالیکه علی را پیغمبر مددکار و یار و یاور خود، و بتمام معنی همکار خود خوانده و از آغاز دعوت تا آخرین نفس او را با تمام امکاناتش، معاون خود میداند و بدین وسیله او نفس پیغمبر، برادر، وزیر، وصی، خلیفه، وارث و صاحب اختیار بعد از او گردید.
و تنها او قائد و فرمانده کل قوی در جنگها میباشد. علی تنها کسی است که به عنوان «قائد الغرّ المحجّلین» بوحی پروردگار در شب معراج، شبی که:
«أَسْری بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی»
. ملقب گردید «1».
از همه اینها بدتر، اینکه این مرد زنان پیغمبر را دشمنان علی و فاطمه میداند و از نزاع عایشه با آنها و ام سلمه سخن میگوید و با نقل داستانی مجعول به تفصیل پرداخته تشکیل دو حزب (دموکراتی، و اریستوکراتی) میدهد. آنگاه با سخنان خود متعرض ناموس پیغمبر شده به شخصیت همسرانش که هر کدام ام المؤمنین بحساب می آیند اهانت میکند و با جلفی و سبکسری آل اللّه را جلوه میدهد.
کاش می دانستم چگونه مترجم به خود اجازه می دهد عایشه دشمن فاطمه باشد؟ با اینکه عایشه خود گوید: «من هیچکس را ندیدم برتر از فاطمه باشد مگر پدرش» «2».
عایشه کسی است که سر فاطمه را می بوسید و می گفت: «کاش من یکی از
موهای سرت بودم» «1».
و آیا چگونه اهل سنت به انتشار این مطالب کوبنده رضا میدهند در حالیکه قرآن مودت و محبت عترت پیغمبر را واجب دانسته «2» و در میان مسلمانان جای تردید نیست که نشانه ایمان و نفاق در قانون پیامبر محبوب، دوستی علی و دشمنی اوست چنانکه حدیثش را ذکر خواهیم کرد. و این مورد اتفاق امت اسلامی است چنانکه در حدیث غدیر گذشت که پیغمبر خدا درباره علی فرمود: پروردگارا دوست بگیر هر کس علی را دوست بگیرد و دشمن بدار هر کس علیرا دشمن دارد.
در حدیث صحیح از پیغمبر (ص) چنین رسیده است:
من احبّ علیا فقد أحبّنی و من ابغض علیا فقد ابغضنی و من آذی علیا فقد آذانی و من آذانی فقد آذی اللّه. «3»
و پیغمبر اکرم (ص) از جبرئیل آورده که او خبر داده است «خوشبخت کامل کسی است که علی را در زندگی من و بعد از مرگ من دوست دارد و بدبخت کامل کسی است که علی را در زمان حیات و بعد از مرگ من دشمن دارد» «4»
و چگونه این مرد ندانست که نسبت دشمنی بزرگترین مرد و زن عترت پیغمبر را، به زنان او دادن هر گاه به دادگاه عدالت اسلامی عرضه شود و بخواهند با سخن پیغمبر اکرم (ص) درباره عترت که فرمود «هیچکس آنان را دوست ندارد مگر که پدرانش خوشبخت بوده و زادگاهش پاک باشد و هیچکس آنان را دشمن نمیدارد
مگر که پدرانش بدبخت بوده و زادگاهش ناپاک باشد «1».
یا آنچه از طریق ثقات محدثین رسیده که:
«انّ علیّا لا یبغضه احد قطّ إلّا و قد شارک ابلیس فی رحم امّه
. «2» یا آنچه حافظ جزری از عبادة بن الصامت در حدیث آورده که گفت «ما فرزندانمان را به دوستی علی بن ابیطالب رضی اللّه عنه، آزمایش میکردیم، اگر میدیدیم یکی از آنها علی بن ابطالب را دوست نمیدارد میدانستیم او از ما نیست و نطفه اش ناپاک است. آنگاه حافظ جزری گوید «این مطلب از قدیم الایام تا امروز مشهور است که: ما یبغض علیا رضی اللّه عنه الّا ولد زنا.
تنها زنازاده میتواند دشمن علی باشد» «3»
این بود پاره از مجعولات کتاب «زندگانی محمّد» و چه بسیار نظائری برای این سخنان درباره قرآن و تحریف میتوان یافت. در این میان نسبت هائی به شیعه بسته اند که شیعه از آنها مبرّا است. جای شگفتی است که عادل زعیتر به گمان خود با یک جمله می خواهد خود را در نشر این اباطیل گمراه کننده جامعه اسلامی معذور دارد و آن جمله اینست که: «دوست میداشتم در پاورقی بمطالب کتاب حاشیه بزنم ولی اینکار مرا از دائره ترجمه بیرون می برد» ولی این عذر پذیرفته نیست.
آیا این از عدالت است: روح جامعه متدین را از سموم کشنده سیراب کردن و به این گزافه سخنان عذر تراشیدن؟ آباتا این حد نادانی در سرشت انسان آفریده شده است؟
انّ الّذین یحبّون ان تشیع الفاحشة فی الّذین آمنوا لهم عذاب الیم فی الدّنیا و الآخرة. «4»
و چگونه پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله و سلم او را افضل امت، بردبارترین و خوش اخلاق ترین امت معرفی کرده میفرماید: «علی بهترین فرد امت من و داناترین و بردبارترین آنها است» «4».
و به فاطمه بگوید: «من ترا به ازدواج کسی در آوردم که اسلامش از همه با سابقه تر و علمش از همه بیشتر و بردباریش از همه عظیمتر است» «5».
و باین جمله توجه او را جلب کند: «همسری برای تو برگزیدم که اسلامش از همه مقدم و اخلاقش از همه برتر است» «1».
این نمونه سخنان پیغمبر است در حالیکه معاشرت علی نیز در مقابل چشم و نزدیک گوش مردم است، چه دروغ فاحشی این حیله گران ابراز داشتند حقیقة علی همانگونه است که پیغمبر صادق امین او را معرفی کرده.
آیا شما میتوانید نسبت مشت کوبی علی بر فاطمه پاره تن پیامبر را بپذیرید؟
– خدا دهانش را بشکند- علی کسی است که گام جای گام پیغمبر می نهد و گوشهایش از این آهنگ پیغمبر آکنده است که به فاطمه فرمود «خداوند بر اثر خشم تو به خشم میآید و با رضایت تو خوشنود میگردد» «2».
و سخن پیغمبر اکرم هنگامیکه دست فاطمه را گرفته بود «هر کس او (فاطمه) را میشناسد که میشناسد و هر کس نمیشناسد، بداند او پاره تن من است او قلب و روح من است که در میان دو پهلوی من است، هر کس او را آزار دهد مرا آزرده است «3».
و گفتار آن بزرگوار
«فاطمة بضعة منّی، یریبنی ما رابها و یؤذینی ما اذاها»
«4» (فاطمه پاره ای از تن من است هر چه خشم او را باعث شود، خشم مرا باعث میگردد و هر چه او را آزرده سازد مرا می آزارد).
و گفتار آنحضرت (ص) «فاطمه پاره تن من است کسی که او را بخشم آورد خشم مرا باعث شده است» «1».
و این سخن که فرمود «فاطمه پاره تن من است هر چه او را دلگیر کند مرا دلگیر کرده هر چه انبساط خاطرش را فراهم آورد، مرا به نشاط آورده است» «2».
و آیا پیغمبر علی را فقط به قدمت اسلامش ستوده است تا درباره علت آن فلسفه بافی شود و بگوید این امر برای راضی کردن دخترش بوده است: گذشته از این هر گاه پیغمبر علی را باین منظور میستود باید این سخن را تنها برای فاطمه بگوید تا مقصود حاصل آید دیگر چرا یکدفعه دست علی را در اجتماع بزرگ صحابه گرفته میگوید «همانا این اول کسی است که به من ایمان آورده و اول کسی خواهد بود که فردای قیامت با من مصافحه میکند» و دفعه دیگر اصحاب خود را مخاطب ساخته میگوید: اول کسی که سر حوض کوثر بر من وارد میشود علی بن ابیطالب اول مسلمان است؟!
چگونه این علت ساختگی بر صحابه حاضر محضر پیغمبر و تابعین آنها در نیک رفتاری، مخفی مانده که آنها نیز او را باین خصلت ممتاز میستودند همچون ستایشهای سلمان فارسی، انس بن مالک، زید بن ارقم، عبد اللّه بن عباس، عبد اللّه حجل، هاشم بن عتبه، مالک اشتر، عبد اللّه بن هاشم، محمّد بن ابی بکر، عمرو بن حمق، ابو عمرة، عدی بن حاتم، ابو رافع، بریده، جندب بن زهیر، ام الخیر بنت الحریش «3».
و آیا این سخن که پیغمبر توجهی به علی نداشت با قرآنی که میگوید علی نفس پیغمبر پاک است و یا قرآنی که محبت او را پاداش رسالتش قرار داده است چگونه جمع می شود.
یا گفتار رسول اکرم (ص) در حدیث صحیح مرغ بریان (طیر مشویّ)، که
در کتب احادیث صحاح و مسانید وارد شده است که فرمود «بار پروردگارا محبوبترین خلق خود را نزد من فرست تا در این خوراک هم غذای من باشد؟ (و خداوند علی را فرستاد)
یا سخن پیغمبر به عایشه: إنّ علیا احبّ الرّجال الیّ و أکرمهم علیّ فاعرفی له حقّه و اکرمی مثواه «1».
(علی محبوبترین مردان نزد من و گرامی ترین آنها بر من است حق او را بشناس و پاس حرمتش را نگهدار).
یا این جمله که فرمود: محبوبترین مردم نزد من از میان مردان علی است. «2»
یا این تعبیر که فرمود: «علی خیر من اتر که بعدی» «3».
یا این سخن که فرمود: بهترین مردان شما علی بن ابیطالب و بهترین زنان شما فاطمه دخت محمّد است «4».
یا سخنی که فرمود: علی بهترین انسانها است، هر کس زیر بار نرود کافر میشود «5».
یا آنکه فرمود: کسیکه قائل نباشد که علی بهترین مردم است کافر می شود. «6»
یا آنجا که در حدیث رایت (پرچم جنگ) که اتفاقی همگان است فرمود:
فردا پرچم را بدست مردی میدهم که خدا و رسولش او را دوست دارند، و او خدا و
رسولش را؟
یا قول پیامبر (ص) که گوید: نسبت علی با من، نسبت سر من با تن من یا بدن من است «1».
یا گفتار آنحضرت که اظهار فرمود:
علیّ منّی بمنزلتی من ربّی.
نسبت علی با من نسبت من با خدا است «2».
یا این بیان که فرموده (ص) علی نزد من از همه کس دوست داشتنی تر و نزد خدا از همه کس محبوبتر است «3».
با آنجا که به علی فرمود «من از توام، و تو از منی» یا «تو از من، و من از توام» «4».
یا سخن رسول اکرم (ص): علی از من است و من از اویم، و او مولای هر مؤمن بعد از من است «5».
و یا سخن آنحضرت در حدیث فرستادن سوره برائت که صحت آن اجماعی است:
نباید آنرا ببرد (آیات سوره برائت را) مگر مردی از من که من از او باشم «6»
بلی گفتار آن بزرگوار (ص) که فرمود: گوشت تو، گوشت من است و خون تو، خون من، و حق (همیشه) با تو است؟ «7»
یا سخن پیغمبر (ص) که فرمود هیچ پیغمبری نیست که در امتش شبیهی نداشته باشد و شبیه من در امتم علی است «1».
یا حدیثی که حاکم به صحت آن معترف است و طبرانی آنرا از ام سلمه نقل کرده که گفت: وقتی پیامبر خشمگین میشد هیچکس جز علی جزئت سخن گفتن با او را نداشت «2».
یا سخن عایشه: «و اللّه کسی را ندیدم نزد رسول خدا محبوبتر از علی، و نه زنی محبوبتر از زن او. «3»
یا گفتار بریدة و أبیّ:
احبّ الناس الی رسول اللّه من النسّاء فاطمة و من الرجال علیّ. «4»
یا حدیث جمیع بن عمیر که گوید: همراه عمه ام بر عایشه وارد شدیم از او پرسیدم از مردم چه کسی نزد رسول اللّه محبوبتر است؟ گفت فاطمه. پرسیدم از مردها کی؟ پاسخ داد شوهرش تا آنجا که من می دانم روزها روزه دار و شبها بعبادت قیام داشت «5».
آیا چگونه پیغمبر اکرم (ص) توجه خود را به دیگری جز علی معطوف میدارد در حالیکه بر طبق خبری که به فاطمه داد، او اول مردی است که خداوند او را
از میان تمام مردم روی زمین برگزید و اینک ترجمه متن خبر: «خداوند بر اهل زمین توجهی فرمود و از میان آنها پدرت را به پیغمبری برگزید، آنگاه بار دیگر توجهی فرمود و از میان آنها شوهرت را برگزید، آنگاه بمن وحی فرستاد تا شما را به ازدواج او در آورم و او را وصی خود بگیرم» «1».
و در بیان دیگر فرمود (ص): خداوند از میان مردم زمین دو مرد را برگزید یکی پدر تو: و دیگری همسر تو. «2».
من دیگر مجال آنرا ندارم تا سخن مردک «دو داماد اموی پیغمبر …» را تحلیل کنم، همینقدر، برای نشان دادن میزان سازگاری عثمان کریم النفس، حدیث انس از پیغمبر خدا (ص) هنگام دفن دختر عزیزش را کافی میدانم وی گوید:
هنگامیکه پیغمبر بر سر قبر نشست و از چشمانش سرشک همی بارید فرمود:
کدامیک از شما دیشب با همسر خود در نیاویخته است؟
ابو طلحه گفت: من یا رسول اللّه، پیغمبر او را دستور فرمود تا در قبر داخل گردد.
ابن بطّال گوید: پیغمبر نمیخواست اجازه دهد عثمان داخل قبر شود با اینکه برای اینکار از هر فرد دیگر شایسته تر بنظر میرسید به دلیل اینکه او شوهر بوده و همسری را از دست داده بود که هیچ چیز با آن برابری نمیکرد، از اینرو وقتی پیغمبر فرمود: کدامیک از شما دیشب با همسر خود در نیاویخته است؟ عثمان ساکت ماند و پاسخ نداد: من. زیرا او در همان شبی که یکی از همسرانش در گذشته بود اندوه مصیبت وارده و گسیختگی پیوندش با پیغمبر، او را از سرگرمی های جنسی اش باز نداشته بود، در نتیجه از حق خود، که از ابو طلحه یا هر کس دیگر به اینکار
شایسته تر بود، محروم ماند. این مفهوم معنی آشکار حدیث است، و شاید پیغمبر این مطلب را بوسیله وحی آگاه شده بود، پیغمبر ایرادی به او نگرفت زیرا عملش شرعا مجاز بود ولی نشان میداد درجه مصیبت او بحدی نرسیده است که او را به خود سرگرم سازد و لذا عمل او را با تعریضی غیر مستقیم، ممنوع قلمداد فرمود «1».
اما درباره أبو العاص دیگر از من توقع نداشته باشید سخنی بگویم کسیکه تا سال صلح حدیبیّة مشرک مانده بود و دوبار با مشرکان اسیر گردید و اسلام میان او و زنش زینب دختر پیغمبر برای مدت شش سال جدائی افکند، زینب به عنوان اسلام مهاجرت کرد و او را برای شرکش ترک گفت، بعد از اسلامش بهیچوجه جمله ای که رابطه او را با پیغمبر اکرم و حتی سازش با او را برساند، بزبان نیاورد تا چه رسد که بتوان او را با علی پدر فرزندان پیغمبر مقایسه کرد.
این مرد میگوید به نص قرآن پیغمبر اسلام در امر خوشبختی دختر طاهر و مطهرش بی توجهی نشان داده و به علی نسبت میدهد که از این ازدواج رنج میبرد و حال آنکه پیغمبر اکرم هر روز صبح بخانه علی و فاطمه می رفت میگفت: خداوند شما را رحمت کند «یرحمکم اللّه»-
انّما یرید اللّه لیذهب عنکم الرّجس اهل البیت و یطهرّکم تطهیرا «2».
و پیوسته میگفت: فاطمه محبوبترین مردم نزد من است.
و میگوید، محبوبترین مردم نزد من از میان زنان، فاطمه است.
و گوید: محبوبترین افراد خانواده ام نزد من فاطمه است.
و عمر خطاب بفاطمه گوید: بخدا قسم کسی را ندیدم، که نزد رسول خدا از تو محبوبتر باشد «3».
حال بنگرید: چقدر این مرد در سخنان دروغینش بر پیغمبر، بخاطر اینکه گوید علی را بکارهای بزرگ فرا نمیخواند، زشت و زننده عمل کرده است، در حالیکه علی را پیغمبر مددکار و یار و یاور خود، و بتمام معنی همکار خود خوانده و از آغاز دعوت تا آخرین نفس او را با تمام امکاناتش، معاون خود میداند و بدین وسیله او نفس پیغمبر، برادر، وزیر، وصی، خلیفه، وارث و صاحب اختیار بعد از او گردید.
و تنها او قائد و فرمانده کل قوی در جنگها میباشد. علی تنها کسی است که به عنوان «قائد الغرّ المحجّلین» بوحی پروردگار در شب معراج، شبی که:
«أَسْری بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی»
. ملقب گردید «1».
از همه اینها بدتر، اینکه این مرد زنان پیغمبر را دشمنان علی و فاطمه میداند و از نزاع عایشه با آنها و ام سلمه سخن میگوید و با نقل داستانی مجعول به تفصیل پرداخته تشکیل دو حزب (دموکراتی، و اریستوکراتی) میدهد. آنگاه با سخنان خود متعرض ناموس پیغمبر شده به شخصیت همسرانش که هر کدام ام المؤمنین بحساب می آیند اهانت میکند و با جلفی و سبکسری آل اللّه را جلوه میدهد.
کاش می دانستم چگونه مترجم به خود اجازه می دهد عایشه دشمن فاطمه باشد؟ با اینکه عایشه خود گوید: «من هیچکس را ندیدم برتر از فاطمه باشد مگر پدرش» «2».
عایشه کسی است که سر فاطمه را می بوسید و می گفت: «کاش من یکی از
موهای سرت بودم» «1».
و آیا چگونه اهل سنت به انتشار این مطالب کوبنده رضا میدهند در حالیکه قرآن مودت و محبت عترت پیغمبر را واجب دانسته «2» و در میان مسلمانان جای تردید نیست که نشانه ایمان و نفاق در قانون پیامبر محبوب، دوستی علی و دشمنی اوست چنانکه حدیثش را ذکر خواهیم کرد. و این مورد اتفاق امت اسلامی است چنانکه در حدیث غدیر گذشت که پیغمبر خدا درباره علی فرمود: پروردگارا دوست بگیر هر کس علی را دوست بگیرد و دشمن بدار هر کس علیرا دشمن دارد.
در حدیث صحیح از پیغمبر (ص) چنین رسیده است:
من احبّ علیا فقد أحبّنی و من ابغض علیا فقد ابغضنی و من آذی علیا فقد آذانی و من آذانی فقد آذی اللّه. «3»
و پیغمبر اکرم (ص) از جبرئیل آورده که او خبر داده است «خوشبخت کامل کسی است که علی را در زندگی من و بعد از مرگ من دوست دارد و بدبخت کامل کسی است که علی را در زمان حیات و بعد از مرگ من دشمن دارد» «4»
و چگونه این مرد ندانست که نسبت دشمنی بزرگترین مرد و زن عترت پیغمبر را، به زنان او دادن هر گاه به دادگاه عدالت اسلامی عرضه شود و بخواهند با سخن پیغمبر اکرم (ص) درباره عترت که فرمود «هیچکس آنان را دوست ندارد مگر که پدرانش خوشبخت بوده و زادگاهش پاک باشد و هیچکس آنان را دشمن نمیدارد
مگر که پدرانش بدبخت بوده و زادگاهش ناپاک باشد «1».
یا آنچه از طریق ثقات محدثین رسیده که:
«انّ علیّا لا یبغضه احد قطّ إلّا و قد شارک ابلیس فی رحم امّه
. «2» یا آنچه حافظ جزری از عبادة بن الصامت در حدیث آورده که گفت «ما فرزندانمان را به دوستی علی بن ابیطالب رضی اللّه عنه، آزمایش میکردیم، اگر میدیدیم یکی از آنها علی بن ابطالب را دوست نمیدارد میدانستیم او از ما نیست و نطفه اش ناپاک است. آنگاه حافظ جزری گوید «این مطلب از قدیم الایام تا امروز مشهور است که: ما یبغض علیا رضی اللّه عنه الّا ولد زنا.
تنها زنازاده میتواند دشمن علی باشد» «3»
این بود پاره از مجعولات کتاب «زندگانی محمّد» و چه بسیار نظائری برای این سخنان درباره قرآن و تحریف میتوان یافت. در این میان نسبت هائی به شیعه بسته اند که شیعه از آنها مبرّا است. جای شگفتی است که عادل زعیتر به گمان خود با یک جمله می خواهد خود را در نشر این اباطیل گمراه کننده جامعه اسلامی معذور دارد و آن جمله اینست که: «دوست میداشتم در پاورقی بمطالب کتاب حاشیه بزنم ولی اینکار مرا از دائره ترجمه بیرون می برد» ولی این عذر پذیرفته نیست.
آیا این از عدالت است: روح جامعه متدین را از سموم کشنده سیراب کردن و به این گزافه سخنان عذر تراشیدن؟ آباتا این حد نادانی در سرشت انسان آفریده شده است؟
انّ الّذین یحبّون ان تشیع الفاحشة فی الّذین آمنوا لهم عذاب الیم فی الدّنیا و الآخرة. «4»
(الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب،ج3،ص36)