مسلم در صحیحش در باب فضائل عمر از عایشه و او از پیامبر اکرم آورده است ” در امتهای پیش از شما افراد ” محدث ” بوده اند و اگر در میان امتم کسی از آنان باشد قطعا او عمر بن خطاب است. ” ابن وهب می گوید: منظور از ” محدث ” کسی است که به او الهام شده باشد. ابن جوزی در ” صفه الصفوه ” جلد 1 صفحه 104 بعد از نفل این روایت می گوید “: این روایت مورد اتفاق همه است “.

و ابو جعفر طحاوی در ” مشکل الاثار ” جلد 2 صفحه 257 بطرق مختلف از عایشه و ابو هریره آن را آورده است. و قرائت ابن عباس را در آیه مبارکه 51 از سوره حج چنین نقل کرده است “: و ما ارسلنا من قبلک من رسول و لا نبی و لا محدث ” و گفته است محدث ” یعنی الهام شده. آنگاه اضافه می کند: عمر رضی الله عنه آنچه را که می گفته روی الهام بوده است و می افزاید: از این قبیل است آنچه را که از انس بن مالک نقل شده که عمر بن خطاب گفته است: در سه مورد خدا با من و یا من با خدا موافقت کرده ام: -1 گفتم، ای رسول خدا ای کاش مقام ابراهیم را برای خود مصلی قرار می دادیم؟ فورا این آیه نازل شد “: و اتخذوا من مقام ابراهیم مصلی ” -2 گفتم ای پیامبر خدا، افراد خوب و بد بر زنان شما وارد می شوند خوب است که به آنها دستور دهی که خود را بپوشانند پس از چندی آیه حجاب نازل گردی -3 زنان آن حضرت نسبت به از اظهار غیرت کردند گفتم: امید است خدایم چنانچه طلاقتان بدهد، زن هائی بهتر از شما نصیبش فرمائید، آنگاه همین آیه نازل گردید.

(الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب ج 5 ص 69)