قرینه سیزدهم- روایتی است که شیخ الاسلام حموینی در ” فراید السمطین ” از ابی هریره آورده که گفت: چون رسول خدا صلی الله علیه و آله از حجه الوداع مراجعت فرمود این آیه نازل شد: “یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک … ” و چون (آن حضرت) استماع نمود قول خدای تعالی را: “و الله یعصمک من الناس” قلب او آرامش یافت تا اینکه بعد از ذکر حدیث گوید: “و هذه آخر فریضه اوجب الله عباده ” یعنی و این آخرین امر واجبی بود که خداوند بندگان خود را بدان ملزم فرمود، پس چون رسول خدا صلی الله علیه و آله تبلیغ فرمود (این آیه)نازل شد: “الیوم اکملت لکم دینکم …” تا آخر آیه.
این لفظ ما را آگاه می سازد که رسول خدا صلی الله علیه در این کلمه پرده برداشته از فریضه ای که قبل از آن سابقه تبلیغ نداشته، و روا نیست که این معنی محبت و نصرت باشد، زیرا محبت و نصرت چه با بیان کتاب و چه سنت از روزگاری پیش معروف و مقرر بوده. پس باقی نماند مگر معنای امامت که امر بدان تاخیر یافت تا تشویش و شدت (عصبیت ها و خودسری ها) زبون و زدوده شود و نفوس مسلمین آماده پذیرش و تسلیم در قبال وحی الهی گردد، تا از چنین امر مهم و بزرگی نفوس سرکش نرمند و این چنین امر با معنای اولی سازش دارد.
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج1، ص: 663