« شافیه » نام قصیده معروف ابو فراس حارث بن ابى العلاء سعید بن حمدان می باشد .
این قصیده از قصائد جاویدانى است که کلیه ماخذ همه آن، یا بخشى از آن را نقل کرده، یا اشاره اى بدان کرده اند، قصیده اى است بین ادبا مشهور و متداول که هم شیعه، و هم فرق دیگر، از زمان سرودن سراینده اش امیر شمشیر و قلم، تا امروز محفوظ مانده و با روزگار، جاوید خواهد ماند، زیرا در آن لطف سخندانى، صفاى فصاحت، حسن انسجام، نیروى استدلال، بلندى معنى و روانى الفاظ بهم پیوسته است.
روزى که سراینده اش ” امیر ” آن را انشاد کرد، دستور داد پانصد شمشیر یا بیشتر ازآن از غلاف بیرون بکشند این قصیده درمقابل قصیده ابن سکره العباسى سروده شده و اول آن قصیده اینست:
بنى على دعوا مقالتکم لا ینقص الدر وضع من وضعه
الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج4، ص: 238