خطیب در تاریخش جلد 13 صفحه 452 آورده است: هنگامی که رشید وارد مدینه شد، بزرگ می شمرده که با قبای سیاه و کمربند روی منبر رسول خدا برود، ابو البختری گفت: جعفر بن محمد صادق از پدرش به من حدیث کرد که: جبرئیل بر رسول خدا نازل شد در حالی که قبائی پوشیده و کمر بندی که در آن خنجری قرار داشت بسته بود. این حدیث او ساخته های وهب بن وهب ابو البختری قرشی است که معافی تمیمی در باره اش گفته است ” وای بر ابو البختری، هنگامی که مردم در محشر به پا خاستند به خاطر دروغی که علنی بر جعفر بسته است، به خدا قسم حتی یک ساعت او برای کسب فقه نه در سفر و نه در حضر با او ننشسته است. و هرگز مردم در زمانش او را بین قبر و منبر پیامبر اکرم ندیده اند، خدا ابن وهب را که آشکار را دروغ گفته است بکشد، او می پنداشته است که جبرئیل بر پیامبر اکرم نازل شده در حالی که کفش و قبای سیاهی پوشیده و خنجری به کمر بسته داشته است.”

امینی می گوید: این توهینی است نسبت به خدا و پیامبرانش که چنین کاری از کسی که ایمان به خدا داشته و برای پیامبر و امین وحیش جبرئیل احترام و کرامتی قائل باشد صادر نمی شود: “گفتار بزرگی از دهانشان خارج می شود جز دروغ نمی گویند”

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 498 و 499