بسم اللّه الرحمن الرحیم
خدایا! تو را ستایش می‌کنم ای کسی که به خاطر بزرگی، بر دلها تجلی کردی و به جهت عزت، از چشمها پوشیده شدی و به سبب قدرت بر اشیاء توانائی پیدا کردی، پس نه دیده‌ها می‌توانند ترا ببینند و نه اوهام به کنه عظمتت راه دارند و نه عقلها نهایت قدرتت را درک می‌کنند.
منزّها! ترا ستایش می‌کنم بر نعمتهای عظیم و بی‌شماری که بر ما ارزانی داشتی و بر احسان پیوسته است و بر اجابت درخواستهائی که از تو شده است همانطور که خود فرموده‌ای: «وَ آتاکمْ مِنْ کلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَتَ اللَّهِ لا تُحْصُوها / و هر چه که از او خواستید به شما عطا کرد و اگر بخواهید نعمت خدا را بشمارید شمردن نمی‌توانید» «1».
پروردگارا! ترا ستایش می‌کنم بر اینکه با فرستادن برترین و بزرگترین و آخرین پیامبرانت با قرآن، ما را از پلیدی کفر و کثافت شرک پاک کردی و راه‌های هدایت و رسیدن به خودت را برای ما آشکار نمودی: «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ یتْلُوا عَلَیهِمْ آیاتِهِ وَ یزَکیهِمْ وَ یعَلِّمُهُمُ الْکتابَ وَ الْحِکمَةَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ / خدا بر مؤمنان منت نهاد که میان آنها، پیغمبری از خودشان برانگیخت که آیه‌های خدا را بر ایشان بخواند و پاکشان کند و کتاب و حکمتشان آموزد و گرچه از پیش در گمراهی آشکار بودند» «2».
معبودا! ترا سپاس می‌گزارم بر ولایت امیر المؤمنین، برادر پیامبرت، پدر ذریه‌اش، آقای عترتش و جانشینش بعد از او که بدان وسیله نعمتت را تمام و دینت را کامل نمودی و در قرآن کریمت درباره آن فرمودی: «الْیوْمَ أَکمَلْتُ لَکمْ دِینَکمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیکمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکمُ الْإِسْلامَ دِیناً / اکنون برای شما دینتان را کامل کردم و نعمت خویش را بر شما تمام نمودم و اسلام را دین شما انتخاب کردم» «1».
عزیزا! ترا سپاس می‌گذارم بر توفیقی که به ما عنایت کردی؛ از پیروی پیامبر برگزیده‌ات و جانشین او در میان امتش که عبارت است از قرآن کریم و اهل بیت او که بر ما واجب کردی از آنها اطاعت کنیم و به ما دستور دادی که دوستشان داشته باشیم و همان را پاداش رسالتش قرار دادی و آن را در قرآنت «حسنه» نامیدی و فرمودی: «وَ مَنْ یقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْناً إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَکورٌ / هر که کار نیکی کند بر نیکیش بیافزائیم که آمرزنده و حق گزار است» «2».
«خدایا! موفقم بدار تا نعمتت را که بر من و پدر و مادرم ارزانی داشته‌ای سپاس بگذارم و عملی شایسته کنم که پسند تو باشد و فرزندانم را شایسته کن که من به سوی تو رو آوردم و از مطیعانم» «3».
امینی
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج5، ص: 9