نامه معاویه به حسین بن علی (ع)
… به من اطلاع رسیده که کارهائی کرده ای که گمان نمی کردم بکنی.
وفای به پیمان بیعت، از میان مردم برای کسانی بیش از همه سزاوارتر و واجب تر است که چون تو اهمیت و مقام و افتخارات و منزلتی داشته باشند که خدایت نائل گردانیده است. بنابر این رو به ناسازگاری میار، و از خدا بترس، و این امت را به فتنه و آشوب نینداز، و به مصلحت خودت و دینت و امت محمد بیندیش، و مگذار کسانی که ایمان نمی آورند ترا از راه بدر کنند.
حسین- رضی الله عنه- در جوابش چنین نوشت:
… نامه ات رسید. نوشته ای به تو گزارش رسیده کارهائی کرده ام که گمان نمی کردی بکنم. و تنها خداوند متعال است که انسان را به کارهای نیک رهنمون گشته توفیق انجامش را می دهد. درباره این که به تو گزارش رسیده درباره من، باید بگویم که آنها را سخن چینان جاسوس منش و اختلاف انداز به تو گزارش کرده اند و آن گمراهان منحرف و از دین بدر دروغ گفته اند. من نه تصمیم به جنگ
گرفته ام و نه در پی اختلافم. من از خدا در مورد ترک آن از تو و از دار و دسته ات نگرانم از حزب ستمکاری که مقدسات را پایمال می سازد و خون ناحق می ریزد، حزب ستمکار و همدستان شیطان مطرود … «1»
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج 10، ص: 340