از سهل بن سعد آمده است که: روزی رسول خدا بهشت را برای ما توصیف می کرد مردی برخاست و گفت ای رسول خدا آیا در بهشت هم برق می زند؟ فرمود: آری قسم به آنکه جانم در دست اوست، عثمان که از جائی به جائی می رود بهشت برایش برق می زند (روشنائی خاصی در آن پدیدار می شود)

این حدیث: از ساخته های حسین بن عبد الله عجلی است که ابن عدی آن را آورده و حکم به ساختگی بودن آن کرده و گفته است: آفت آن حسین است. و ذهبی در میزانش جلد 1 صفحه 253 گفته است: این حدیث دروغ است. وحاکم در مستدرک جلد 3 صفحه آن را روایت کرده و صحیح شمرده. به دنبال آن ذهبی در تلخیصش گفته است: این حدیث ساختگی است و حسین از مالک و غیره حدیث های ساخنگی روایت می کرده است. آنگاه گفته است: آیا عاقلی به مانند آن احتجاج می کند؟ تا چه رسد آن را در صحاح وارد نماید.

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 501 و 502