اولین دایرةالمعارف دیجیتال از کتاب شریف «الغدیر» علامه امینی(ره)
۲۳ آذر ۱۴۰۳

اُمناء هفت نفرند

متن فارسی

از انس بطور مرفوع آمده است: امناء، هفت تا هستند: لوح، قلم اسرافیل، میکائیل جبرئیل، محمد و معاویه.

ذهبی در ” المیزان ” جلد 1 صفحه 321 این حدیث را از داود بن عفان، از انس آورد، آدم حدیث سازی بوده از انس نسخه ساختگی داشته است. در این مورد به مباحث سلسله دروغ گویان مراجعه شود. و ابن کثیر در تاریخش جلد 8 صفحه 12 آن را از روایت ابن عباس دانسته و گفته است: این از احادیث پیشین زشت تر و از لحاظ سند ضعیف تر است.

امینی می گوید: مرگ بر مردمی که چنین مزخرفات را روایت می کنند و عرق خجلت بر پیشانی آنها نمی نشیند، آیا ننگ بر اسلام و مسلمین نیست که معاویه خائن، از لحاظ امانت کنار رسول خدا و دیگر امناء معصوم قرار داده شود؟

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 493 و 494

متن عربی

– عن أنس مرفوعاً: الأُمناء سبعة: اللوح و القلم و إسرافیل و میکائیل و جبریل و محمد و معاویة.

ذکر الذهبی فی المیزان «2» (1/321) لداود بن عفّان، عن أنس و هو الوضّاع، أخرج عن أنس بنسخة موضوعة، راجع سلسلة الکذّابین. و ذکره ابن کثیر فی تاریخه «3» (8/120) من روایة ابن عباس فقال: هذا أنکر من الأحادیث التی قبله و أضعف إسناداً.

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 494

قال الأمینی: تعساً لأمّة تروی مثل هذه المخازی و لم تندمنها جبهتها حیاءً، ألیس عاراً على الإسلام و أهله أن یُجعل معاویة الخؤون لدة نبیّه و أُمناء اللَّه المعصومین فی الأمانة؟!