عبدی کوفی. از شعرای قرن دوم است در قصیده بائیه بزرگ او که از جمله آن این ابیات است:

و براى آنان در( خم) نسبت بامر ولایت انذار و تبلیغى بود، آنگاه که پیامبر راهنما بر جهاز شتران بر آمد و در حالیکه بعضى باو نزدیک و برخى در برابرش ایستاده و گوش بسخنان او فرا داده و منتظر سر انجام امر بودند بعلى علیه السلام فرمود: برخیز، همانا بمن امر شد که بمردم ابلاغ کنم و این کار مرا سزاوار و در خور است، همانا من على را با سمت راهنما و نشانه بعد از خود وا داشتم و همانا على بهترین کسى است که باین مقام منصوب شده است، سپس همگان دست بیعت بسوى تو گشودند از روى دلى که از تو منحرف و دگرگون بود

(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج‏1، ص: 611)