….آن همه دستورهای ناساز با فرمان قرآن ارجمند چه بوده؟
1-که یک جا گفته اگر جنب آب نیابد نماز نخواند و فراموش کرده که خدای برتر از پندار در سوره نساء آیه 43 و سوره مائده آیه 6 چه فرمانی داده.
-2 و نیز دستور داد زنی را که شش ماه پس از شوهر کردن زائیده بود سنگسار کنند با آن که ایندو فراز از نامه خداوندی پیش چشمش بود “: بارداری و شیر دادن زن به فرزند تا 30 ماه می کشد ” و “: مادران دو سال- نه کمتر- فرزندانشان را شیردهند “
-3 و جلوگیری او از نهادن کابین های سنگین برای زنان با این که سخن خداوند پیش رویش بوده: و اگر شما به یکی از ایشان هفتاد هزار دینار زر بدهید”…
-4 و ناآگاهی او از این که آب (-گیاه و سبز) چیست؟ با آن که در پی آن می خواند: کالائی است برای شما وچارپایانتان.
-5 و پندار او که گرامی تر سنگ خانه خدا نه سود می رساند و نه زیان، ناآگاه از آن چه باید از این سخن خدای برتر از پندار دریافت “: و هنگامی که پروردگارت ازآدمیزادگان- از پشت هاشان- برگرفت “…
-6 و جلوگیری او از بهره برداری از کالاهای پاکیزه در زندگی این جهان با این دستاویز که خدای برتر از پندار گفته “: شما کالاهای پاکیزه تان را در زندگی آن جهانی تا نبردید “… بی آن که فراز پیش از آنرا بنگرد یا به این فراز دیگر نگاهی بیفکند”: بگو چه کسی بهره برداری از زیور خداوند را که برای مردم به در آورد ناروا گردانید “…
-7 و ناآگاهی او از گوشه ها ولایه های سخنانی که از نامه خدا گرفته شده بود.
-8 و دستور او به سنگسار کردن زنی که از زور بیچارگی تن به بیگانه سپرده بود باآن که در نامه فرزانه خدا آمده: هر کس در انجام گناه ناچار بود و آهنگ نافرمانی و ستم نداشت گناهی بر او نیست “.
-9 و جستجوی او پیرامون کسانی که آوازی به راه انداخته و او را دو دل ساخته بودند، سپس نیز بالارفتن او از دیوار خانه ایشان و گام نهادن در خانه، بی آن که درود بر ایشان فرستد. بی هیچ پروائی از این سه فراز از نامه خدا “: جستجو نکنید ” “از در به درون خانه ها شوید ” ” چون به خانه هائی در آمدید درود بگوئید “
-10 و ناآگاهی او از اینکه مرده ریگ کلاله (- بی پدر و فرزند) چگونه بخش می شود با این که آن فراز تابستانه (- آیه صیف) را می شنید.
-11 و این که گفت: مرده را با گریستن زندگان بر وی، شکنجه می دهند که گوئی این سخن خدای برتر از پندار را نخوانده بود: بار گناه هیچ کس را بر دوش دیگری ننهند.
-12 و سخن نسنجیده او درباره رها کردن زن، که نشانه کوتاهی اش در دریافت این سخن از خدای برتر از پندار است “: رها کردن زن دوبار است”…
-13 و جلوگیری او از متعه حج با آن که این سخن خدای برتر از پندار را می خواند: حج و عمره را برای خدا به انجام رسانید…
-14 و ناروا شناختن زناشوئی موقت، که نشان می داد این فراز از سخن خدای برتر از پندار را فراموش کرده: هر یک از زنان را که بهره خویش از ایشان بردید پاداش ایشان را بدهید گسترده فشرده فرازهای بالا را در جلد ششم از این نگاشته ما زیر نشانی ” نشانهای شگفت ” می توان یافت و همان جا به زمینه های بسیاری از قرآن برمی خورید که وی به آن ها راهی نبرده و در لا به لای دیگر بخش های این نگاشته ما نیز نمونه هائی برای آن توانید یافت.
اکنون آیا در آئین خردمندی، روا است کسی را که قرآن شناس تر و داناتر و استادتراز همه می شمارند تا این اندازه از دریافت فرازهای گرامی قرآن و خواسته ها و نهفته های ارجمند آن به دور باشد؟ اگر به گونه ای که ایشان می پندارند بود پس این سخن وی در آن سخنرانی اش که- با داشتن زنجیره گزارشی درست از میانجیانی همه شایسته پشتگرمی- بودن آن از وی روشن و درست است چیست که می گفته هر کس می خواهد پرسشی درباره قرآن کند به سراغ ابی پسر کعب رود و هر کس می خواهد پرسشی درباره شایست و ناشایست بکند به سراغ معاذ پسر جبل و هر کس خواهد چگونگی بخش کردن مرده ریگ را دریابد به سراغ زید پسر ثابت (برگردید به ج 6 ص 191 از چاپ دوم)
(الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب ج 8 ص 93 تا 96)