اکمال دین به ولایت
و از جمله آیات که در روز غدیر در شأن امیر المؤمنین علیه السلام نازل شد این آیه است:
الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَ رَضِیتُ لَکُمُ الْإِسْلامَ دِیناً (سوره مائده: 3)
امامیّه بطور عموم و بدون استثناء اتفاق دارند باینکه: این آیه کریمه پیرامون نصّ غدیر نازل شده است، بعد از آنکه پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله و سلّم به ولایت مولای ما أمیر المؤمنین علیه السّلام را با کلماتی روشن و صریح اعلام و اظهار فرمود، که در نتیجه، نصّ آشکار و جلیّ بر این امر را در بر گرفت بطوری که صحابه پیغمبر دانستند و عرب آنرا درک و فهم نمودند، و هر کس که این خبر به او رسید، بدان استدلال و احتجاج نمود، و بسیاری از علماء تفسیر و پیشوایان فنّ حدیث و حافظین آثار از اهل سنّت با امامیّه بر آن اتّفاق نموده اند و آن حقیقتی است که معتبر شناخته شده و نقلی که در جلد 3 تفسیر رازی، ص 529 از اصحاب آثار (راویان و مفسّرین) ثبت گشته آنرا تأیید می نماید مشعر بر اینکه: پس از نزول این آیه بر پیغمبر صلی اللّه علیه و آله آنجناب بیش از هشتاد و یک روز یا هشتاد و دو روز زنده نبود، و ابو السعود در حاشیه تفسیر رازی جلد 3 ص 523 این مدت را تعیین کرده، و مؤرّخین از اهل سنّت ذکر نموده اند «2» که وفات پیغمبر صلی اللّه علیه و آله در دوازدهم ربیع الاول بوده و گوئی، بعد از بحساب نیاوردن روز غدیر و روز وفات آنجناب یک روز(بر سبیل تسامح) بر آن افزوده شده و در هر صورت، این بحقیقت نزدیک تر است از قول باینکه: آیه مزبور در روز عرفه نازل شده که در صحیح مسلم و صحیح بخاری مذکور گشته، چه در این صورت چند روز زیاد مینماید، مضافا بر نصوص بسیاری که از این قول پشتی بانی مینماید بطوریکه جز تسلیم بمفاد آن گزیری نیست،
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج 1، ص: 448الی447