2- هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَ بِالْمُؤْمِنِینَ «1».سوره انفال: 62.
حافظ ابن عساکر در تاریخش به سند صحیح گوید که: خبر داد ما را ابو الحسن علی بن مسلم شافعی از ابو القاسم بن العلا و ابو بکر محمّد بن عمر بن سلیمان عرینی نصیبی، از ابو بکر احمد بن یوسف بن خلّاد، از ابو عبد اللّه حسین بن اسماعیل مهری، از عباس بن بکّار، از خالد بن ابی عمر اسدی، از کلبی، از صالح، از ابی هریره که گفت: بر عرش نوشته شده:
لا اله الّا اللّه وحدی لا شریک لی و محمد عبدی و رسولی ایّدته بعلی و ذلک قوله عزّ و جلّ فی کتابه الکریم: هو الّذی ایّدک بنصره و بالمؤمنین علیّ وحده.
کسی جز من شایسته پرستش نیست خدای یکتائی که بی شریکم، بنده ام محمّد را پیامبر خود قرار دادم و به وسیله علی او را تأیید کردم و دلیل آن سخن خدا است چنانکه گوید: او کسی است که تو را با یاری خود و مؤمنین تایید فرمود، و مراد از مؤمنین علی بتنهائی است).
این حدیث را گنجی شافعی در (کفایة) ص 110 به اسناد خود روایت کرده و سپس تصریح می نماید که: این حدیث را ابن جریر در تفسیرش «1» و ابن عساکر در تاریخ خود در شرح حال علی (ع) ذکر نموده و حافظ جلال الدین سیوطی در ج 3 ص 199 (الدر المنثور) از ابن عساکر نقل کرده و قندوزی در ص 94 (ینابیع المودّة) از حافظ ابی نعیم به اسنادش از ابو هریره و همچنین از طریق ابی صالح از ابن عباس روایت نموده است.
ابتدای حدیث را جمعی از حفّاظ که مورد اطمینانند نقل کرده اند از جمله:
خطیب بغدادی در ج 1 ص 173 تاریخش به اسناد خود از انس بن مالک روایت کرده و گوید: رسول خدا (ص) فرمود: پس از آنکه به معراج برده شدم دیدم بر عرش نوشته شده:
لا اله الّا اللّه محمّد رسول اللّه ایّدته بعلّی نصرته بعلیّ.
(ترجمه این حدیث گذشت)
و محبّ الدین طبری در ج 2 ص 172 (الریاض) از ابی الحمراء از طریق ملّا در سیره اش و در ص 69 (ذخایر العقبی)، و خوارزمی در ص 254 (مناقب) خود و حمّویی در باب 46 (فراید) خود از دو طریق به یک لفظ چنین روایت
کرده اند که حضرت رسول (ص) فرمود: چون در عوالم بالا سیر داده شدم دیدم بر عرش نوشته شده:
لا اله الّا اللّه محمّد رسول اللّه صفوتی من خلقی ایّدته بعلیّ نصرته به.
و به اسناد دیگر از أبی الحمراء، خدمتکار پیامبر صلّی اللّه علیه و آله به این لفظ نقل کرده که: شبی که سیر داده شدم، در طرف راست عرش دیدم نوشته است:
انا اللّه وحدی لا اله غیری غرست جنّة عدن بیدی لمحمّد صفوتی، ایّدته بعلیّ «1».
و به همین لفظ حافظ سیوطی چنانکه در ج 6 ص 158 (کنز العمال) نقل کرده از چند طریق از أبی الحمراء روایت نموده و از طریق دیگر از جابر از پیامبر روایت نموده که:
مکتوب فی باب الجنّة قبل ان یخلق اللّه السّموات و الارض بالفی سنة: «لا اله الّا اللّه محمّد رسول اللّه ایّدته بعلیّ
«2». (این تکه زیادی چاپ دوم است): حافظ هیثمی در ج 9 ص 121 (المجمع) از طریق طبرانی، از أبی الحمراء و سیوطی در ج 1 ص 7 (الخصایص الکبری) از طریق انس از ابن عدی و ابن عساکر این حدیث را نقل نموده اند.
سید همدانی در دوستی هشتم از کتاب (مودة القربی) از حضرت علی نقل کند که فرماید: رسول خدا (ص) (خطاب به حضرت امیر) فرمود: اسم ترا در چهار جا مقرون به اسم خودم دیدم: هنگامی که آهنگ معراج داشتم و به بیت المقدس رسیدم دیدم بر صخره نوشته شده است:
لا اله الّا اللّه محمّد رسول اللّه ایّدته بعلیّ وزیره.
و چون به سدرة المنتهی رسیدم بر آن نوشته بود:
انّی انا اللّه لا اله الّا انا وحدی محمّد صفوتی من خلقی ایّدته بعلیّ وزیره و نصرته به.
چون به عرش پروردگار عالمیان رسیدم بر پایه های عرش نوشته شده بود:
انّی انا اللّه لا اله الّا انا محمّد حبیبی من خلقی، ایّدته بعلیّ وزیره و نصرته به.
و چون به بهشت رسیدم بر در آن نوشته بودند:
لا اله الّا انا، و محمّد حبیبی من خلقی ایّدته بعلی وزیره و نصرته به.

  الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج 2، ص: 88