از شیخ بهائى، بسیارى از علماى بزرگ، علوم دینى و فلسفه و ادبیات فرا گرفته‌اند، همچنانکه با اجازه او گروهى از مشاهیر دانشمندان، از وى روایت کرده‌اند، که اینک نام هر دو گروه را به ترتیب حروف یاد می‌کنم:

حرف الف:
1- شیخ ابراهیم پسر فخر الدین عاملى بازورى. امل الامل ص 5.
2- سید نظام الدین احمد پسر زین العابدین علوى که سه اجازه از شیخ دریافت داشته، که بسال 1018 نگاشته شده و در «اجازات البحار» ذکرشده است.
3- شیخ ابو طالب تبریزى که از شیخ بهائى تلمذ کرده و اجازه‌اى دریافت داشته است (ریاض العلماء).
4- سید ظهیر الدین ابراهیم پسر قوام الدین همدانى متوفاى سال 1025، که از وى اجازه گرفته است (جامع الرواة، سلافة، نجوم السماء).
5- سید ابو القاسم رازى غروى، که از شیخ بهائى اجازه دارد (وفیات الاعلام).
6- سید احمد پسر عبد الصمد حسینى بحرانى. (سلافة العصر، امل الامل).
7- سید معین الدین محمّد اشرف شیرازى، که شیخ بهایى براى کتابش (مفتاح الفلاح) بسال 1021 به وى اجازه داده است.
8- سید احمد پسر حسین پسر حسن موسوى عاملى کرکى، که از شیخ بهائى اجازه‌اى بتاریخ 1012 دریافت کرده است (اجازات بحار ص 132).

حرف ب:
9- سید بدر الدین پسر احمد عاملى انصارى ساکن طوس، که «اثنى عشریة الصومیة و الصلوتیه» شیخ بهائى را شرح کرده است. (امل الامل).
10- کمال الدین حاج بابا پسر میرزا جان قزوینى، که شیخ بهائى اجازه‌اى به تاریخ 1007 بر پشت جلد «حبل المتین» براى وى نوشته است، و این حبل المتین کتابى است که این شخص نوشته است. (الذریعه 1: 237، مستدرک الاجازات).
11- امیر محمّد باقر استر آبادى مشهور به طالبان: (امل الامل 60).
12- مولى محمّد باقر پسر زین العابدین یزدى (تتمیم امل الامل قزوینى، نجوم السماء).
13- مولى بدیع الزمان قهپانى که در پشت جلد «الاثنى عشریه الصلوتیه» اجازه‌اى به نام او نوشته است. الذریعه ج 1: 237

حرف ج ح خ:
14- شیخ جعفر پسر شیخ لطف اللّه پسر شیخ عبد الکریم میسى عاملى اصفهانى، که خود و پدرش بسال 1020 از شیخ بهایى اجازه دریافت کرده‌اند (اجازات بحار ص 130).
15- شیخ جواد پسر سعد پسر جواد بغدادى، که به «فاضل جواد» معروف است، از شیخ بهائى روایت می‌کند (مستدرک ج 3: 406).
16- شیخ جعفر پسر محمّد پسر حسن خطى بحرانى. (امل الامل. سلافة العصر) و در سلافة، وفات او را سال 1028 نوشته است.
17- مولى حسنعلى پسر مولى عبد اللّه تسترى متوفاى سال 1069 (بر طبق نوشته سلافة) یا متوفاى 1075. شیخ بهائى به تاریخ 1030 اجازه‌اى بر وى نوشته که در «اجازات البحار» ذکر شده است.
18- حاج مولى حسین یزدى اردکانى، که «خلاصة الحساب» شیخ بهائى را شرح کرده و تقریظى از استاد دریافت کرده است. (ریاض العلماء).
19- سید حسین پسر سید کمال الدین ابزر حسینى حلى از شیخ بهائى روایت می‌کند. و این موضوع، از اجازه شیخ عبد على خمایسى که از سید حسین در مورد شیخ ناجى حصیناوى بسال 1072 ذکر شد، و دیگر اجازات، بر می‌آید.
20- شیخ حسین پسر حسن عاملى مشغرى که ساکن مشهد حضرت رضا علیه السّلام بوده، و در همانجا به خاک سپرده شده، با اجازه‌اى که دارد از شیخ روایت می‌کرده، و این اجازه در کتاب النکاح «تذکره» آمده است (امل الامل).
21- شیخ حسین پسر على پسر محمّد حر عاملى ساکن اصفهانى (امل الامل).
22- سید حسین پسر محمّد على پسر حسین عاملى جبعى متوفى 1069 (امل الامل).
23- سید حسین پسر حیدر کرکى متوفى 1076 که با سه اجازه که در تاریخهاى 1003، 1010، و 1020 از طرف شیخ بهائى صادر شده از وى روایت می‌کند.
24- سید امیر شرف الدین حسین، که از طرف این دانشمند بسال 1030 بر روى اجازه شهید ثانى که بر پدر علامه اجازه نوشته، اجازه‌اى نگاشته است که در «اجازات بحار» آمده است.
25- میرزا حاتم بیک اعتماد الدولة اوردبادى، که علم اسطرلاب را از این دانشمند فرا گرفته، و استادش شیخ بهائى، رساله «حاتمیه» را بنام او بفارسى نوشته است (1019).
26- مولى خلیل پسر غازى قزوینى متوفى سال 1089، که از شیخ روایت می‌کند (سلافة العصره امل الامل. المستدرک 3: 413).
27- مولى خلیل پسر محمّد اشرف قاینى اصفهانى، که از غیر مترجم له روایت می‌کند.

حرف ر ز:
28- رضى الدین پسر ابو اللطیف قدسى. (خلاصة الاثر 3: 443).
29- شیخ زین الدین پسر محمّد نوه شهید ثانى متوفى سال 1064 (الدر المنثور).

حرف س ش ص:
30- مولى سید پسر عبد اللّه نصیرى، که بعضى تألیفات استادش را به خط خود نوشته، و بر روى آن خط استادش ملا سلطان حسین پسر ملا سلطان محمّد استر-آبادى (مؤلف «تحفة المؤمنین» که در سال 1078 به شهادت رسید) به چشم می‌خورد.
31- شیخ سلیمان پسر على پسر راشد بحرانى شاخورى متوفى 1101 … (روضات الجنات ص 539).
32- کمال الدین سید شاهمیر حسینى که شیخ بهائى در حاشیه نسخه‌اى از «اربعینیه بسال 1008، اجازه‌اى بر او نوشته است. (الذریعة 1: 238).
33- مولى صالح پسر احمد مازندرانى متوفاى سال 1081 یا 1086 که از شیخ روایت می‌کند. (مستدرک 3: 413).
34- مولى محمّد صادق پسر محمّد على تویسرکانى، که «لغز» استادش را شرح کرده است. (الذریعة).
35- مولى محمّد صالح گیلانى، ساکن یمن، که بسال 1088 وفات یافته است. (نسمة السحر).
36- شیخ صالح پسر حسن جزایرى، که از شیخ بهائى سؤالاتى کرده، و شیخ در ضمن جواب سؤالات، اجازه‌اى نوشته‌اى. (امل الامل).
37- شیخ نجیب الدین على پسر محمّد پسر مکى عاملى جبعى. (امل الامل).
38- شیخ زین الدین على پسر سلیمان بحرانى متوفى سال 1064، که اجازه شیخ بهائى را بر این شخص، شیخ سلیمان ماخورى بحرانى در شرح حال علماى بحرین ذکر کرده است. (لؤلؤة البحرین، المستدرک 3: 388).
39- مولى عبد الوحید پسر نعمت اللّه دیلمى استر آبادى، که تألیفات زیادى دارد. (ریاض العلماء).
40- شیخ على پسر محمود عاملى. (امل الامل).
41- شیخ على پسر نصر اللّه جزایرى مؤلف «الحاشیه على الروضته البهیة» (رساله شیخ سلیمان ماخورى در علماى بحرین).
42- مولى عز الدین على النقى ابو العلا محمّد هاشم کمره‌اى متوفى سال 1060 که از شیخ بهائى روایت می‌کند. (مستدرک نورى 3: 405).
43- شیخ عبد العلى پسر ناصر پسر رحمت اللّه حویزى، که تألیفات بسیارى دارد. (امل الامل).
44- شیخ عبد اللطیف پسر على حویزى. (امل الامل، مستدرک الوسائل).
45- سید عبد العظیم پسر سید عباس استر آبادى. (ریاض العلماء).
46- سید شمس الدین على پسر محمّد پسر على حسینى خلخالى که «خلاصة الحساب» و تشریح الافلاک» استادش را در سال 1008 شرح کرده است. (ریاض العلماء).
47- سید بهاء الدین على حسینى تفرشى که شیخ بهائى در هفتم ماه رمضان سال 1013 اجازه‌اى به وى صادر کرده‌اند. (مستدرک الاجازات).
48- سید شرف الدین على طباطبائى شولستانى غروى متوفى 1060 که از شیخ بهائى اجازه روایت دارند. (مستدرک 3: 409).
49- شیخ نور الدین على پسر عبد العزیز بحرانى که در شوال سال 998 از شیخ بهائى اجازه دریافت داشته است.
50- قاضى علاء الدین عبد الخالق معروف به «قاضى زاده کرهرودى» (ریاض العلماء).
51- مولى مظفر الدین على که رساله‌اى در شرح استادش شیخ بهائى و تعلیقاتى بر او نوشته است.
52- شیخ على پسر احمد نباطى عاملى، که «الاثنى عشریه الصلاتیه» استاد خود را شرح کرده است، و در سالهاى 1011 و 1012، سه اجازه از شیخ بهائى دریافت کرده، و برخى تألیفات استادش را بخط خودش نوشته، و بر روى آنها اجازات شیخ ضبط شده است.
53- شیخ زکى الدین عنایت اللّه شرف الدین على قهیانى نجفى مؤلف «مجمع الرجال».
54- ملا غیاث الدین على اصفهانى که بموجب نقش «اجازات البحار ص 136» از شیخ بهائى روایت می‌کند.
55- سید على علوى بعلبکى عاملى، و شاید این شخص همان سید على پسر علوان حسینى باشد.

حرف ق ک ل:
56- میرزا قاضى پسر کاشف الدین محمّد یزدى ساکن مشهد امام رضا علیه السّلام مولف «التحفة الرضویه فى شرح الصحیفة السجادیه».
57- ملا محمّد قاسم گیلانى (نجوم السماء).
58- سید امیر سراج الدین قاسم پسر میر محمّد طباطبائى قهپانى که از شیخ اجازه روایت دارد. (جامع الرواة المستدرک 3: 409).
59- ملا محمّد کاظم پسر عبد على گیلانى تنکابنى، که «تشریح الافلاک» را به امر استادش شرح کرده است. (ریاض العلماء 60).
60- شیخ لطف اللّه پسر عبد الکریم میسى عاملى اصفهانى که شیخ بهائى در سال 1020 اجازه‌اى بوى داده است. (اجازات البحار ص 103). این شخص در سال 1032 در اصفهان وفات یافته است شرح حال او را، شیخ حر عاملى در امل الامل، و کشمیرى در نجوم السماء آورده‌اند.
61- سید ابو على ماجد پسر هاشم بحرانى متوفى 1028 که از شیخ بهائى دو اجازه دریافت کرده است.
62- ملا محمّد حسن فیض کاشانى متوفى 1091 که از شیخ اجازه روایت دارد (المستدرک 3: 421).
63- نظام الدین محمّد پسر حسین قرشى ساوجى، که «جامع عباسى» استادش را پس از وفات وى تکمیل کرده است.
64- سید میرزا رفیع الدین محمّد نائینى متوفاى سال 1081، که از شیخ بهائى اجازه روایت دارد (لؤلؤة البحرین، مستدرک 3: 390).
65- شیخ محمّد بن عاملى تبنینى (امل الامل).
66- شیخ محمود بن حسام الدین جزایرى، که از شیخ بهائى روایت می‌کند (لؤلؤة البحرین، مستدرک 3: 390).
67- ملا محمّد صدر الدین محب على تبریزى که «الاثنى عشریات» و «مفتاح الفلاح» استادش را ترجمه کرده است.
68- سید محمّد تقى پسر ابو الحسن حسینى استر آبادى «امل الامل».
69- مولى علاء الدین محمّد پسر بدر الدین محمّد قمى.
70- مولى محمّد رضا بسطامى که در سال 1030 شیخ بهائى اجازه‌اى بر وى داده است و متن اجازه را در نسخه‌اى از کتابش «الحبل المتین» نوشته است.
71- مولى محمّد تقى مجلسى متوفاى سال 1070 که از شیخ اجازه روایت دارد. (اجازات بحار ص 105، مستدرک الاجازات).
72- شیخ حسام الدین محمود پسر درویش على حلى نجفى، که از شیخ اجازه روایت دارد، «ریاض العلماء، المستدرک 3: 424 و اجازه شیخ عبد الواحد بورانى به شیخ ابو الحسن شریف).
73- مولى صدر الدین محمّد شیرازى معروف به «ملا صدرا» متوفاى 1050 که از شیخ بهائى اجازه روایت دارد. (المستدرک 3: 424).
74- مولى صفى الدین محمّد قمى که مطابق اجازه‌اى که در سال 1015 از او گرفته است روایت می‌کند اجازات البحار ص 130.
75- مولى محمّد باقر پسر محمّد مؤمن سبزوارى متوفى سال 1090 «1».
76- ملا محمّد امین قادرى رادى. که از شیخ اجازه روایت دارد.
77- شیخ بهاء الدین محمّد عاملى که از استاد خود که همنام خودش هم هستند اجازه روایت دارد.
78- امیر شمس الدین محمّد گیلانى شارح (خلاصة الحساب).
79- مولى ملک حسین پسر ملک على تبریزى، که در سال 998، شیخ بهائى بر وى اجازه داده است. (نجوم السماء).
80- سید محمّد على پسر ولى اصفهانى، که شیخ بهایى به وى و پدرش اجازه داده است. (الذریعة 1: 238).
81- قاضى مجد الدین عباسى قثمى دزفولى، که از شیخ روایت می‌کند و در اجازه‌اى که به پسر خودش قاضى فضیح الدین نوشته، شیخ بهایى را از استادان و مشایخ خود شمرده است (وفیات الاعلام).
82- مولى معز الدین محمّد، که از شیخ اجازه روایت دارد. (امل الامل).
83- شیخ محمّد پسر سلیمان مقابى بهرامى «1» (لؤلؤة البحرین) که از شیخ بهائى اجازه‌اى بتاریخ ماه شعبان 998 دریافت کرده که در «المستدرک» موجود است.
84- شیخ محمّد پسر حسین حر عاملى مشغرى، که به سال 1098 وفات یافته است (امل الامل).
85- شیخ محمّد پسر نصار هویزى (امل الامل).
86- شیخ ابو الحسن محمّد پسر شیخ یوسف بحرانى عسگرى که با سه اجازه به تاریخهاى: 998، 999، 1000، از شیخ روایت می‌کند (الذریعة، مستدرک الاجازات).
87- شیخ محمود پسر حسام الدین مشرفى جزایرى. (وفیات الاعلام).
88- ملا مراد پسر على خان تفرشى که بسال 1051 درگذشته است: (جامع الرواة).
89- ملا محمّد مشهور به تقى صوفى ضیاء آبادى قزوینى مؤلف «ملحقات الصحیفة الکاملة» که در سال 1023 آنرا تألیف کرده است. این شخص، از شیخ بهائى تلمذ کرده و اجازه روایت دریافت داشته است.
90- ملا محمّد پسر شاه مرتضى پسر شاه محمود کاشى، برادر ملا محمّد محسن فیض که به تصریح فرزندش- در ضمن اجازه‌اى که به پسرش نور الدین بن محمّد بن مرتضى بسال 1088 نوشته است- از شیخ بهائى روایت می‌کرده است. (الذریعه 1: 250، مستدرک الاجازات).
91- ملا مقصود پسر زین العابدین استر آبادى (ریاض العلماء).
92- شیخ محمّد شمس الدین پسر على پسر خاتون عاملى، که «شرح اربعین» استادش را ترجمه کرده و بسال 1029 اجازه روایت دریافت داشته است. (امل الامل، الذریعة 1: 239).
93- ملا شریف الدین محمّد رویدشتى معروف به «شریفاى اصفهانى که در سال 1087 وفات کرده است تاریخ اجازه سال 1022 بوده است. (مستدرک 3: 409، اجازات البحار ص 131).
94- ملا شمسا شمس الدین محمّد کشمیرى، که از شیخ بهائى اجازه روایت دارد، و همین موضوع را در اجازه‌اى که به شاگردش ملا هدایت اللّه پسر ملا عبد الصمد گیلانى در سال 1040 نوشته، تصریح کرده است. (وفیات الاعلام).

حرف ه ى:
95- شیخ هاشم پسر احمد پسر حسام الدین اتکانى، که شیخ بهائى در سال 1030
اجازه‌اى به وى داده، و این اجازه به خط خود شیخ هاشم، بر روى، نسخه خطى «الاثنى عشریات» ضبط شده است. (الذریعه 1: 239).
96- شیخ یحیى لاهجى که بسال 1025، اجازه‌اى از شیخ دریافت داشته است.

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏11، ص: 331