و از جمله «حدیث چشمه ینبع» است، ابن سمان در کتاب «موافقه» حدیث را تخریج کرده و محب الدین طبری در «ریاض النضره» ج 2 ص 228، از او نقل کرده.
عمر در دوران خلافت زمین ینبع را در اختیار علی نهاد، علی زمین دیگریهم در کنار آن خریداری کرده و در آن چشمه حفر کرد، در ضمن کندوکاو، ناگهان آب جوشان و خروشانی به پهنای گردن شتر بیرون جست، علی در کناری خستگی می- گرفت، کارگرش مژدگانی آورد، فرمود: به وارثان مژده دهید. و آنگاه به عنوان صدقه جاریه در راه خدا سبیل کرد. «1»
ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه ج 2 ص 260 می نویسد: در خبر است که مردی از راه رسید و بدو گفت: مژده باد که در زمین شما چشمه خروشان سر برآورد! فرمود: بشر الوارث! بشر الوارث! تکرار می کرد که به وارث مژده برید. بعد آن زمین را بر فقراء وقف فرمود و همان لحظه وقفنامه را برنگاشت.
حموی در معجم البلدان ج 8 ص 256 و سمهودی در وفاء الوفاء ج 2 ص 393 و نیز دیگران به صدقات جاریه امیر المؤمنین در ینبع اشاره کرده اند.

  الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج 4، ص: 201