در خطبه‌ ای که عایشه در بصره ایراد کرد چنین آمده است: «ای مردم! بخدا قسم گناه عثمان به آنجا نرسیده بود که خونش مباح باشد، او قطعا مظلومانه کشته شده ما برای شما از تازیانه و عصا خوردن ناراحت...

این خرابه هاى خالگونه خاموش، و این حفره ها و آثار پر نقش و نگار بی زبان، از کیست؟ هان! اى آزاررسان! که در پیش من از اذیّت و بدگوئى درباره على، باز نمی ایستى، به زودى درباره على، سخنى...