در کتب تاریخ و رجال هر چه تفحص کردیم، مدرکی بدست نیاوردیم که بتواند دوران کودکی او را روشن کند و از چگونگی تحصیلات و شمار آموزگاران او در فنون مختلف پرده بردارد. جز اینکه از بررسی اشعارش بدست آمد...

ابو القاسم، ابو بکر و ابو الفضل «1» احمد بن محمد بن الحسن بن مرّار الجوزى الرقّى «2» الضبّى «3» الحلبى، مشهور به صنوبرى. شاعر شیعى بزرگوارى که شعرش لطافت و رقت شاعرى را، با قوت طبع شاعرانه با هم...

ابو سالم کمال الدین محمد بن طلحة بن محمد بن حسن قرشى عدوى نصیبینى شافعى مفتى رحال که یکى از بزرگان و رؤساى دانشمندان است، امام در فقه شافعى بوده و در حدیث و اصول و مسائل خلافیة و ادبیات...

امیر ابو فراس الحمدانى، متولد 320 یا 321 ه، متوفى 357 ه الحقُّ مُهتضمٌ و الدینُ مُخترمُ             و فی‏ءُ آلِ رسولِ اللَّه مُقتسَمُ‏ و الناسُ عندَکَ لا ناسٌ فیحفظَهمْ «1»            ...

ابو الحسین، مهذب الدین، احمد بن منیر بن احمد بن مفلح طرابلسى «1» شامى؛ نزدیک جامع بزرگ شمالى، در محله خابورى سکنى داشت، ملقب به عین الزمان، مشهور به رفاء. یکى از پیشوایان ادب، و در طبقه اعلى از قافیه‌پردازان...