سده دوازدهم، شیخ ابو محمّد شویکى – آنگاه که دندانهاى مروارید گونش نمایان شد، تاریکى شبانگاهى بر طرف شد و با مهر و داد من، روبرو گشت. – از چهره‌اش، چنان نورى پرتو افکن شد، که گوئیا ماه درخشیدن گرفته...