ابو الحسن یا ابو الحسین علی بن عبد اللّه بن وصیف، ناشی صغیر (نوپرداز کوچک) بغدادی است از «باب طاق» که در مصر نشیمن گزیده، معروف به «حلاء» است: چون پدرش حلیه شمشیر می‌ساخته، و به «ناشی» شهرت یافته چون...

«حریفیش» در «روض الفائق» ص 270 روایت می‌کند: «مثنی بن سعید قصیر گفته است: از مالک، امام مالکیان شنیدم که گفت: هیچ شبی را به روز نیاوردم، مگر آنکه پیغمبر صلّی اللّه علیه و آله را در آن ملاقات کردم»....

از «ربعی بن خراش عبسی» نقل شده که گفت: «برادرم ربیع بن خراش بیمار شد و با همان بیماری درگذشت. وقتی آمدیم که جامه را از رویش بکشیم، گفت: سلام بر شما. گفتم: و سلام بر تو. آیا دوباره آمدی؟...

ابو مستهل کمیت، «زاده سال 60 ه. ق»، «در گذشته بسال 126 ه ق» شب زنده داری، خواب را از دیده‌ات برد و غمی اشگ‏آور که درد انگیز و آنچنان ماتم زاست، که شادی را از یاد می‌برد، بر دل نشست. ریزش...

من لقلب متیم مستهام                 غیر ما صبوة و لا احلام‏ دل سرگشته و حیرت زده را چیزی جز عشق و آرزو نیست. «صاعد» غلام کمیت گفته است: با کمیت به خدمت ابی...

طربت و ما شوقا الی البیض اطرب               و لا لعبا منّی و ذو الشّیب یلعب «3» «ابو الفرج» در صفحه 124 «اغانی» به اسناد خود از «ابراهیم بن سعد اسعدی» آورده است که گفت:...

1- ابو سعید، حسن بن عبد اللّه بن مرزبان نحوی، معروف به «سیرافی» در گذشته سال 368، در کودکی، قبل از آنکه ده ساله شود، علم نحو را از او تعلیم گرفته است. این را ابن خلکان و یافعی و صاحب...

1- ابن اثیر، در تاریخ الکامل 11/103 گوید: در این سال (556) ماه مبارک رمضان، ملک صالح، وزیر عاضد علوی صاحب مصر مقتول شد. انگیزه قتل این بود که با استبداد کامل حکومت می‌کرد، در امر و نهی، و خرج...

شیعه همواره، سخت کوشان در مهر امامان اهل بیت را محترم می‌شناخته و پایگاه آنان را والا می‌داند. و به همان اندازه که خداى سبحان و پیغمبرش، این گونه افراد را بزرگ شمرده‌اند، بزرگ می‌شمرد. به این ویژگى بیفزاى، آنچه...

سید مردى بلند همّت و حریص در برگرداندن حق به اهلش بود و به سبب کوشش و اجتهادى که در نشر دعوت به مبدأ استوار خویش داشت و سخن پردازیهائى که در ستایش خاندان پاک نهاد پیغمبر کرد، بر بسیارى...

بسیارى نقل کرده‌اند که: هر کدام از مولایمان امیر المؤمنین و امام حسین و فرزند برومندش زین العابدین علیهم السلام در شبانه روز هزار رکعت نماز می‌خواندند «1» و این موضوع همواره مورد اعتقاد عمومى و باور همه علماء بوده...

مجد الدین ابن جمیل، متوفى در سال 616 ه. ق او نیز درباره «غدیر خم» اشعارى دارد که ترجمه قصیده معروفش چنین است: «او آمد در حالى که روبندش را کنار گذاشته بود و سیاهى گیسوانش، همه جا را تاریک کرده...