و از اشعار «خلیعی» در سوگواری حسین نواده پیامبر سلام الله علیه ابیات زیر است: – چه پوزشی برای تخته جگر است که آب نشود و چه عذری برای دلیست که در آن آتش زبانه نکشد. – و کدام دلیست...

ابو الحسن علی بن احمد جرجانی، معروف به «جوهری» است، چنانکه در اشعار خود یاد کرده. وزنه ‏ای در فضل و ادب، استوانه ‏ای در لغت عرب. ماهری قافیه پرداز و نقادی سخن ساز بود. دست پرورد وزیر، صاحب ابن...

اشعار و قصائد عونی، آنچه درباره اهل بیت سروده، چه در ثنا و ستایش و یا ماتم و سوگواری، در کتاب «مناقب ابن شهر آشوب» و «روضة الواعظین فتال» و «صراط المستقیم بیاضی» پراکنده است و آنچه از چکامه‌هایش گرد...

و اینک سر آغاز چکامه‌های او (داغرحلی) را که در جنگ های ادبی یافته‌ایم با یادی از شماره بیت‏های آن می‌آوریم: (4) 1- «دوستدار روزگار در تلاش خود باری گران را بر می‌دارد، مرگ را به سوی او می‌رانند و او...

1- «ابو الفرج» در صفحه 29 جلد 18 اغانی گفته است: قصیده مدارس آیات خلت «1» من تلاوة و منزل وحی مقفر العرصات «دعبل» از بهترین نوع شعر و شکوهمندترین نمونه مدایحی است که درباره خاندان پیغمبر (ع) سروده‌اند و...

و هم اوست که امیرالمؤمنین علیه السلام را می‌ستاید و می‌گوید: خرد فروغ است و تو مایه‌اش هستی رازی است و تو آغازش همه آفریدگان که فراهم آیند همه بنده‌اند و تو سرورشان تو آن سرپرست هستی که برجستگی‌ها و برتری‌های او...

(1) ماهی که  چون گذشت در دل من شیرین و خوش بود بامدادان به سان شاخه شمشاد «1»- با زیورها و پیرایه‌ها- خرامیدن گرفت با یک نگاه و در یک چشم بر هم زدن دل‏ها را بربود و به این...

سرورمان شریف مرتضی در رجب سال 355 پا بجهان نهاد، و در روز یکشنبه 25 ربیع الاول سال 436 دارفانی را وداع گفت، این گفت مؤرخین است جز اینکه اختلاف ناچیزی در سخن برخی مشهود است که مورد توجه قرار...

از سروده‌های شریف، قصیده‌ای است که افتخارات خود را بر شمرده و به دشمنان بدخواه خود تعریض آورده، و ما از دیوان او انتخاب کرده‌ایم: – عهد شباب سپری شد، یادش بخیر، با قهر و عتاب زمام از کفم ربود....

غدیریه المؤید فی الدین درگذشته 470‏ 1-  – کاروان بار سفر بربست و او گفت: این نه هنگام رفتن است. – کارت از شوخی به جد پیوست، نه چنینم گمان بی‌مهری می‌رفت. – گفتم- و دل در آتش حسرت می‌سوخت، سیلاب...

ای کلبه غم. چندان بپایت درنگ کردم که مصیبتهای نوت را کهنه کردم، آیا بماتم نشستی؟ از آنروز که سر و سامانت بهم ریخت، دیگر به شکوه این عاشق بیدل، دل نسپردی. میهمانت شدم، از در و دیوار تمنّای مراد...

– بر سر آتش گریست تا راز آتش افروز مستور ماند، راه فرود گرفت که ندانند مقصد او بر فراز فلات است. – عاشق است، نام معشوق را نهان کرده، آشیانه دوست را گم ساخته از کسی جویا نیست. –...