وجه سوم (از اشکالات ابن تیمیه) این است که: قول خدای تعالی: «و اذ قالوا اللهم ان کان هذا هو الحق من عندک فامطر علینا حجاره من السماء…» به اتفاق (مفسرین) بعد از بدر چند سال قبل از روز غدیر نازل شده است.
جواب علامه: گویا این مرد گمان میکند نظر راویان احادیثی که موید هم دیگرند این است که حارث بن نعمان (آن مرد کافر) آنچه بر زبان آورده از آیه کریمه ای است که سابقا نازل شده و او آن را در قالب دعا درآورده و در آن روز بیان داشته در صورتی که خواننده این اخبار به خوبی درک میکند که این گمان درست نیست. و یا اینکه این مرد چنین گمان نمود که در آیاتی که سابقا نازل شده مانعی هست که کسی به آن سخن گوید، مگر در این روایت (و نقل این واقعه) جز این ذکر شده؟ که این مرد مرتد (حارث یا جابر) چنین کلماتی را بر زبان آورده؟ این مطلب چه ربطی با وقت نزول آیه مزبور دارد؟ آیه مزبور در هر موقع که بوده -بدر یا احد- به جای خود. این مرد کفر خود را به آن آشکار ساخته کما این که کفار قبل از او الحاد خود را به آن آشکار نمودند. مطلب معلوم است. ابن تیمیه میخواهد با تعداد اشکالاتی که طرح میکند یک مطلب حق و ثابتی را به زعم خود ابطال نماید
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج1، ص: 488