انسان بررسی‌گر، در طی کتب و قاموسها، اعمال زیاد طاقت فرسائی را که بیش از هزار رکعت نماز وقت را اشغال می‌کند می‌یابد که به افراد معمولی نسبت داده شده و احدی از ابن تیمیة و دیگران، چنان اعمال را منکر نشده و راویان چنان روایاتی را مورد طعن و انکار قرار نداده‌اند و فلسفه آن بسیار روشن است، زیرا انگیزه‌هائی که ایجاب می‌کرده فضائل ائمه علیهم السلام را انکار کنند در آن موارد وجود نداشته است.
و اینک گوشه‌ای از آن اعمال را ذیلا خاطرنشان می‌کنیم:
1- عویمر بن زید ابو الدرداء صحابی متوفی 32 ه در هر روز صد هزار تسبیح می‌گفته است «1».
2- ابو هریره دوسی صحابی متوفی 57- 58- 59 ه در هر شبی پیش از خواب 12 هزار مرتبه تسبیح می‌گفته و در هر روز 12 هزار بار استغفار می‌کرده است «2».
3- خالد بن معدان متوفی 103- 104- 108 ه در هر روز غیر از قرآنی که می‌خوانده چهل هزار تسبیح می‌گفته است «3».
4- عمیر ابن هانی متوفی 127 ه در هر روز صد هزار تسبیح می‌گفته است «4»
5- ابو حنیفه، پیشوای حنفی‌ها می‌رفت برای نماز جمعه و پیش از آن بیست رکعت نماز می‌خوانده و قرآن را در آن ختم می‌کرده است «1».
6- یعقوب ابن یوسف ابو بکر مطوعی متوفی 287 ه در هر روز (در نسخه دیگر آمده: در هر شب) سوره توحید را سی و یک هزار بار یا چهل و یک هزار بار می‌خوانده است «2» (تردید از جعفر راوی بوده است).
7- جنید قواریری متوفی 298 ه هر روز سیصد رکعت و به قول ابن جوزی چهارصد رکعت نماز می‌خوانده و سیصد هزار تسبیح می‌گفته است«3».
8- فقیه حرم امام محمد در هر روز شش هزار مرتبه قل هو اللّه احد می‌خوانده و این قسمتی از اوراد او بوده است «4»
9- شیخ احمد زواوی متوفی 922 ه هر روز و شب بیست هزار مرتبه تسبیح می‌گفته و چهل هزار مرتبه صلوات بر پیغمبر می‌فرستاده است«5».
10- محمد بن سلیمان جزولی هر روز چهارده هزار مرتبه بسم اللّه می‌گفته «6
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج5، ص: 53