اولین دایرةالمعارف دیجیتال از کتاب شریف «الغدیر» علامه امینی(ره)
۱۶ آبان ۱۴۰۳

تهمت های ناروای کتاب «العقد الفرید» به شیعیان درباره تأخیر در نماز

متن فارسی

تهمت های ناروای  شهاب الدین ابو عمرو احمد بن محمد ابن عبد ربه در کتابش (العِقد الفَرید ) می گوید “: یهودیان نماز مغرب را تا در هم آمیختن ستارگان، تاخیر می اندازند، و رافضیان نیز چنین میکنند “
پاسخ: لازم است اولا این مسئله را در بین یهودیان سوال کرد آیا آنها از این مسئله و مسائل مشابه آن که به آنها نسبت داده شده،
چیزی می دانند؟و کاش این امر بر ما روشن می شد که این مرد سخنش را با مراجعه به فقه شیعه و با تو توجه به احادیث ائمه شیعه نوشته است. درحالی که سخن امام صادق علیه السلام بین احادیث به چشم می خورد که می فرماید: کسیکه نماز مغرب را تا در هم آمیختنستارگان بی علت، تاخیر اندازد، من در نزد خدا از او بیزارم.به امام (ع) گفته شد: مردم عراق نماز مغرب را تا در هم آمیختن ستارگان تاخیر میاندازد، فرمود: (ع) این از کار دشمن خدا ابی الخطاب است.و او فرمود: (ع “) کسی که نماز مغرب را تا مشبک شدن ستارگان تاخیر اندازد، من از او بیزارم.”و فرمود (ع): وقت نماز مغرب غروب آفتاب تا هنگام درهم آویختن ستارگان است. و چون از او درباره وقت مغرب سوال شده بودفرمود “: وقتی سرخی افق دگر گون شدن و زردیان رفت و هنوز ستارگان در هم مشبک نشده باشد.ذریح به امام صادق (ع) عرض کرد: مردمی از اصحاب ابی خطاب نماز مغرب را بقدری تاخیر می اندازد که ستارگان مشبکگردند حضرت فرمود: من از کسی که چنین کند، پیش خدا بیزارم.و فرمود (ع) کسی که: نماز مغرب را برای جلب فضیلت تاخیر بیندازد ملعون است ملعون است . پس چرا این مرد، در نقلش به دروغ متوسل می شود یا قبل از مراجعه از روی نادانی چیز می نویسد، پاینده باد امانت، زنده باد دقتنظر!شاید او از پاره ای از فرقه های گمراه مانند خطابیه طرفداران ابی الخطاب چیزی به گوشش رسیده که خود را ملزم به تاخیر فریضه می دانند، ولی این را ندانسته که این گروه ربطی به شیعه ندارند، شیعه از روز نخست اینان را تکفیر می کرده و به آنها نسبت گمراهی می داده است چنانکه احادیث پیشوایان شیعه از این راز پرده بر می دارد. از این رو می گوئیم این تهمتی است بسیار زننده که قبائحی را به شیعه نسبت دهند که پیشوایانشان از آن بیزار باشند.
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج 3، ص: 123

متن عربی

3]- قال: الیهود یؤخّرون صلاة المغرب حتی تشتبک النجوم، و کذلک الرافضة.

الجواب: یجب أوّلًا أن یحفی السؤال «1» عن خبر هذه المسألة الیهود، هل هم یعرفون شیئاً منها، و من بقیّة المسائل المعزوّة إلیهم؟

و لیت شعری هل کتب الرجل هذه الکلمة بعد مراجعته لفقه الشیعة و أحادیث أئمّتهم، و فیها

قول الصادق علیه السلام: «من ترک صلاة المغرب عامداً إلی اشتباک النجوم، فأنا منه بری ء».

و قیل له علیه السلام: إنّ أهل العراق یؤخّرون المغرب حتی تشتبک النجوم، فقال: «هذا من عمل عدوّ اللَّه أبی الخطّاب».

و قال علیه السلام: «من أخَّر المغرب حتی تشتبک النجوم- من غیر علّة- فأنا إلی اللَّه منه بری ءٌ».

و قال علیه السلام: «وقت المغرب حین تجب الشمس إلی أن تشتبک النجوم».

و قال علیه السلام: «وقت المغرب من حین تغیب الشمس إلی أن تشتبک النجوم».

و قال علیه السلام و قد سُئل عن وقت المغرب: «فإذا تغیّرت الحمرة فی الأفق و ذهبت الصُفرة، و قبل أن تشتبک النجوم».

و قال له علیه السلام ذریحٌ: إنّ أناساً من أصحاب أبی الخطّاب یمسون بالمغرب حتی تشتبک النجوم. قال: «أبرأ إلی اللَّه ممّن فعل ذلک متعمّداً».

و قال علیه السلام: «ملعونٌ ملعونٌ من أخّر المغرب طلباً لفضلها» «2».

                        الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج 3، ص: 123

فلما ذا یکذب الرجل فی نقله؟ أو أنَّه کتب قبل أن یراجع، رجماً بالغیب، فحیّا اللَّه الأمانة و التنقیب!

و لعلّه قرع سمعه عن بعض الفرق الضالّة، و هم الخطّابیّة- أصحاب أبی الخطّاب- إلزاماً بذلک، لکن أین هم من الشیعة؟ و الشیعة علی بکرة أبیها تکفّر هؤلاء و تضلّلهم، و أحادیث أئمّتهم کسحت معرّة «1» عیث هؤلاء، فمن الإفک الشائن عزو هاتیک الشبه إلی الشیعة، و هم و أئمّتهم عنها برآء.