این سخن پیغمبر صلی الله علیه و آله است قبل از بیان ولایت: «گوئی که من خوانده شده ام و دعوت الهی را (برای انتقال بسرای دیگر) اجابت نموده ام»، یا «نزدیک است که خوانده شوم و اجابت نمایم» یا «آگاه باشید، همانا نزدیک است که من از شما جدا شوم» یا «نزدیک است که فرستاده پروردگارم بیاید و من اجابت نمایم» و این کلمات از روایات حفاظ حدیث مکرر نقل شده است.

از این سخن این حقیقت معلوم میشود که از وظایف تبلیغی آن جناب موضوع مهمی باقی است که خوف دارد از اینکه مرگش در رسد و آن را اعلام نفرموده باشد، و اگر قیام به آن امر نکند امر رسالت ناتمام خواهد ماند، و آن حضرت بعد از آن کلمات و اشعار به اهمیت، امری را غیر از ولایت امیرالمومنین علیه السلام و ولایت عترت طاهره که او سر حلقه آنان است، بیان و اعلام نفرمود، به طوری که در نقل مسلم مصرح است، با این کیفیت، آیا جایز است که آن امر مهم منطبق با این ولایت، جز معنای امامت که مورد تصریح کتب صحاح است، معنای دیگری باشد؟ و آیا دارای این مقام جز این است که اولی (سزاوارتر) به مردم از خود آنها باشد؟!

(الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج‏1، ص: 657)