از «حسن بصری» روایت شده که گفت: «در روزگار خلافت عثمان، هرم بن حیان در یک روز سخت گرم وفات یافت. از قبر او که بلند شدند ابری بالای قبر رسید، که نه کوتاهتر از قبر بود و نه بلندتر و آبیاری کرد. آنگاه بازگشت».
و در عبادت «قتاده» آمده: «همان روز وفات، باران بر قبر او بارید و همان روز بر خاک او علف رویید».
نویسنده گوید: ما این کرامت را بر قبر «هرم بن حیان» بزرگ نمی‌دانیم، چرا که در شکم مادر خود چهار سال مانده بود «1» و این از آن بزرگتر و شگفتتر است، سبحان الخالق القادر.
الغدیر فی الکتاب و السنه و الادب، ج11، ص: 152