بر روایات تاریخی که ابن حجر بدان استناد کرده از چندین جهت اعتراض و ایراد وارد است بدین قرار:
1- از لحاظ ماهیت معاویه
سیاهه شرم آور اعمال او را از نظر میگذرانیم میبینیم محال است پیامبر (ص) نه تنها چنین تمجیدهائى، بلکه بسیار کمتر از آنها را از او به عمل آورد. ما زندگى تباه و پرگناه او را از نظر گذراندیم و میدانیم که چنان حیات آلودهاى هرگز در خور تحسین و ستایش نیست و با آن جور در نمیآید، زندگانی که یک روزش هم خالى از جنایت و کثافتکارى نیست و بى آنکه خون پاک بیگناهى ریخته باشد یا تهدیدى نسبت به مؤمنان پاکدامن شده باشد یا رجال عالی مقام خدا پرست تبعید شده و تنى چند مهاجران و انصار به قتل رسیده باشند نگذشته است، زندگانی که با مخالفت با امام وقت و تجاوز مسلحانه علیه وى و نقض احکام الهى و تغییر سنت پیامبر (ص) و جنگهاى ضد انسانى و لشکرکشیهاى ضد مسلمانى همراه و آمیخته بوده است.
2- دیگر از این جهت که این فضائل تعبیه شده با احادیث صحیحى که درباره معاویه از رسول خدا (ص) و امیر المؤمنین على (ع) و جمعى از اصحاب عادل و نیکرو رسیده ناسازگار است و به هیچ وجه جور نمیآید. در همین جلد بخشى از آن احادیث را که بر هشتاد بالغ میگشت آوردیم. از روى آن مسلم است که معاویه معجونى از گناهکارى و جنایت و تباهى بوده و بنیانگزار رسالت (ص) و پیروانش چون خلفاى راشدین و اصحاب پیشاهنگ و مجتهدان راستینى که در استنباط خویش خطا هم نکردهاند او را به شدت نکوهش نموده و دشمن داشتهاند.
3- دیدیم پیامبر گرامى چنانکه در حدیث صحیح و ثابتى آمده ماسک از قیافه دیکتاتور شام بردریده و فرمان داده که با او بجنگند و دشمنش باشند و همدستان و سپاهیانش را دار و دسته تجاوزکاران مسلح داخلى و منحرفان از اسلام خوانده است و به جانشینش امیر المؤمنین على (ع) وصیت کرده که با او بجنگد و بساطش را بروبد و بر او بند نهد. همچنین پیشگوئى فرموده که در آینده با او بیعت خواهد شد، لکن چون پس از خلیفه نخستین و مستقر با او بیعت میشود واجب القتل خواهد بود و خون مردان عالیقدر و پاکدامنى چون حجر بن عدى و عمرو بن حمق و یارانشان و جمع کثیرى از مجاهدان بدر و بیعت کنندگان رضوان – رضوان اللّه علیهم- را خواهد ریخت و مسؤول قتلشان خواهد بود. با این حال مگر معقول است که حضرتش معاویه را داراى فضیلت و قابل تمجید بداند یا موجودى نیکوکار و نیکرفتار؟! یا از او تعریف و تمجید نماید و با این تناقضگوئى مسلمانان را درباره معاویه به گمراهى دچار سازد؟! حقیقت این است که پیامبر گرامى (ص) لب به چنین سخنانى که به حضرتش بسته و نسبت دادهاند نگشوده است و آن جماعت این حرفها را جعل کرده و بسان بهتانى به ساحت مقدس رسول خدا (ص) چسباندهاند.
4- حافظان حدیث و علماى بزرگ سنت دان گفتهاند که هیچ روایت صحیحى در تمجید معاویه وجود ندارد. اندکى بعد، متن گفتههاشان را خواهید دید.
5- بررسى سند و متن روایاتى که ابن حجر آورده و مورد استناد قرار داده و نتیجه گرفته است که معاویه خلیفهاى بر حق و امام راستین بوده است!
الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج10، ص: 511