سعید بن یعقوب طالقانی می گوید: از عبدالله بن مبارک شنیدم که می گفت: غبار بینی معاویه، از عمر بن عبدالعزیز بهتر است. و در عبارت دیگر: خاک و غبار دو سوراخ بینی معاویه با رسول الله صلی الله علیه و اله، بهتر و گرامی تر از عمر بن عبدالعزیز است. (” تارخ ابن کثیر 139:8) و از احمد بن حنبل پیشوای حنبلیان پرسیده: “معاویه برتر است یا عمر بن عبدالعزیز؟ ” جواب داد “: غبار بینی اسب معاویه که در التزام رسول الله صلی الله علیه و اله بود، بیش از عمر بن عبدالعزیز ارزش دارد. (” شذرات الذهب 65:1)

“امینی ” گوید: کسانی شایستگی شناخت ” معاویه ” و مرتبه فضیلت او را دارند، که هم روزگار او بوده و از نزدیک شاهد کردار او بودند. کسانی او را می شناسند که با دو چشم رفتار و جنایات او را مشاهده کرده، اصل و نهاد و نفس پرستی و دیگر خویهای او را دیده باشند. و در این میان یک نفر مرد راستگو که از اعتباری در عالم کرامت برخوردار باشد و سزاوار آن باشد که از او اعمال ” معاویه ” را پرسید – دیده نمی شود. پس این دو پسر ” ابن حنبل ” و ” مبارک ” که هر دو از اخبار ” معاویه، ” روایات را آکنده اند و با تعصب کورکورانه نقل کرده اند، نمی توانند مستند ما باشند. و تو هرگاه بدقت در آنچه در گذشته از احوال ” معاویه ” آوردیم بررسی کنی، می بینی که بین گفتار این دو مرد و سخنانی که نقل کردیم، سخنانی که جامع و فصیح و بیان کننده ذکاوت و هوش اوست، چقدر تفاوت هست.

(الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب ج 11 ص 128)