از ” ابو الحسن علی بن موفق ” متوفی 265 روایت است که گفته “: یک روز برای اذان دادن بیرون رفتم. به کاغذی بر خوردم و آنرا برداشته و در کیف خود گذاشتم. آنگاه اذان دادم و نماز بر پا داشتم. پس از آنکه از نماز فراغت یافتم، آن کاغذ را خواندم. ناگاه دیدم که در آن چنین نوشته شده است: بسم الله الرحمن الرحیم. ای علی بن موفق آیا از فقر می ترسی، در حالی که من پروردگار تو هستم “؟  “تاریخ خطیب بغدادی 112:12 “، صفه  الصفوه ” ابن جوزی 218:2
(نویسنده گوید:) این دو حافظ حدیث ” – خطیب بغدادی ” و ” ابن جوزی – ” حق دارند که پس از آن نامه در باره زندگی پر ناز و نعمت این مرد سخن بگویند، تا وسیله تصدیق خبر و دلیل صحت آن پندار باشد. لکن خودشان هم غفلت داشته اند که همین طرز نقل، خود دلیل بطلان آن است و نیاز به برهان و دلیل نیست.

(الغدیر فی الکتاب و السنظ و الادب ج 11 ص 188)