پاره ای از روایات جعلی در فضیلت عثمان
21/ ابو نعیم روایتی در ” حلیه الاولیاء ” ثبت کرده است از طریق حامد بن آدم مروزی از عبد الله بن مبارک از سفیان از عثمان بن غیاث بصری از ابی عثمان نهدی از ابو موسی اشعری . می گوید : همراه پیامبر خدا (ص) در مزرعه ای بودم که مردی آمده خواست به درون آید . پیامبر اکرم فرمود : در به رویش باز کن و او را به خاطر بلائی که بر سرش می آید مژده بهشت بده . ناگاه دیدم عثمان است . سخن پیامبر (ص) را به اطلاعش رساندم . گفت : خدا بزرگ است .
امینی گوید : ابو نعیم مگر جاعل این روایت – یعنی حامد بن آدم – را نمی شناخته یا می شناخته ولی برای ردیف کردن فضائل برای آنها که با انتخابات کذائی به ” خلافت ” نشانده شده اند هر دروغ و یاوه و حرف جعلی را دستاویز ساخته است ؟ کجا ممکن است کسی مثل ابو نعیم نداند که ” حامد بن آدم ” را جوزجانی و ابن عدی ” دروغگو ” شمرده اند و احمد بن علی سلیمانی در شمار کسانی آمده که در جعل حدیث شهرت یافته اند ؟ ابو داود سبخی می گوید : به ابن معین گفتم : استاد حدیثی داریم به نام حامد بن آدم … گفت : او دروغ ساز است ، خدا او را لعنت کند . وانگهی عثمان اگر وعده بهشت یافته بود و سخن پیامبر اکرم (ص) را باور داشته بود هرگز چنانکه در صحیح احمد حنبل آمده از این بیمناک نمی گشت که کسی باشد که در مکه ملحد یا مدفون خواهد گشت و نیمی از عذاب جهانیان را بر عهده خواهد داشت.
( الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب ج 9 ص 436 )