اولین دایرةالمعارف دیجیتال از کتاب شریف «الغدیر» علامه امینی(ره)
۲۳ آذر ۱۴۰۳

کتابت وحی باید به دست معاویه باشد نه علی(ع)

متن فارسی

از یزید بن محمد مروزی، از پدرش، از جدش آمده است که: از علی امیر المومنین رضی الله عنه شنیدم که می گفت: …هنگامی که در برابر رسول خدا نشسته بودم، معاویه وارد شد، رسول خدا قلم را از دستم گرفت و به معاویه داد، در دلم از این عمل چیزی نیافتم چون می دانستم که خدا به او امر کرده است.

ابن حجر در لسان المیزان جلد 6 صفحه 20 آن را از ساخته های مسره بن عبد الله خادم دانسته و گفته است: این متن باطل و اسنادش دروغ است. و خطیب در تاریخش جلد 13 صفحه 272 آن را در زمره احادیث مناقب آورده و گفته است. این حدیث دروغ و ساختگی است، و رجال یاد شده در اسنادش همگی مورد اعتمادند، جز خادم که عیب حدیث از ناحیه اوست.

الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج‏5، ص: 493

متن عربی

20- عن یزید بن محمد المروزی، عن أبیه، عن جدّه، قال: سمعت أمیر المؤمنین علیّا- رضی اللَّه عنه- یقول، فذکر خبراً فیه: بینا أنا جالس بین یدی رسول اللَّه صلى الله علیه و آله و سلم إذ جاء معاویة، فأخذ رسول اللَّه صلى الله علیه و آله و سلم القلم من یدی فدفعه إلى معاویة، فما وجدت فی نفسی إذ علمت أنّ اللَّه أمره بذلک.

عدّه ابن حجر فی لسان المیزان «1» (6/20) من موضوعات مسرّة بن عبد اللَّه الخادم، فقال: هذا متن باطل، و إسناد مختلق.

و أخرج الخطیب فی تاریخه (13/272) حدیثاً فی المناقب، فقال: هذا الحدیث کذب موضوع، و الرجال المذکورون فی إسناده کلّهم ثقات أئمّة سوى مسرّة الخادم، و الحمل علیه فیه.