حدیث صحیحى که از سعد آمده است که: از رسول خدا پرسید: اى رسول خدا مادرم مرده است و می دانم که اگر او زنده بود، صدقه می داد. اینک اگر از ناحیه او صدقه بدهم برای او فایده ای خواهد داشت؟ رسول خدا فرمود: آری. آنگاه پرسید: چه صدقه ای نافع تر است ای رسول خدا؟ فرمود: آب: سعد چاهی را حفر کرد و رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: «این براى مادر سعد.»
پس اینکه فرموده: «آب براى مادر سعد» منظور این است که ثواب آن هدیه روح مادر سعد است، نه اینکه او معبود است و فرزندش مىخواهد بدین وسیله او را عبادت کند و بدو تقرب جوید.
و همه مسلمین در نذرهایشان مثل سعد هستند، نه اینکه بتپرست باشند.
و «این براى فلان» مثل این است که گفته شود: صدقات مال فقراء و مساکین است نه مثل اینکه بگوید: براى خدا نماز مىخوانم و نذر مىکنم».
پس اگر چیزى براى پیامبر ذبح و یا نذر شد منظور این است که از ناحیه او صدقه باشد و ثوابش هدیه روح مبارکش گردد نه اینکه نعوذ باللّه او معبود است، پس نذرها یک نوع هدایائى است که زندهها براى اموات مىفرستند و این عمل هم مشروع است و هم ثواب دارد.
الغدیر فى الکتاب و السنه و الادب، ج5، ص: 263